БізнесСельская гаспадарка

Сельская гаспадарка Усходняй Сібіры

Сельская гаспадарка Усходняй Сібіры прадстаўлена аграпрамысловым комплексам, якія ўключаюць у сябе жывёлагадоўля, раслінаводства, розныя віды промыслаў і рыбалоўства. Дзьве траціны сельгасугоддзяў прыпадае на сенажаці і пашы, таму тут квітнее мясную жывёлагадоўлю. Акрамя гэтага, у Туве, Бураціі і Чыцінскай вобласці развіта мясошерстное авечкагадоўля і мясную жывёлагадоўлю. У сельскай гаспадарцы Усходняй Сібіры занятая чвэрць працаздольнага насельніцтва гэтага рэгіёну. Земляробства тут спецыялізуецца на збожжавых культурах: авёс, ячмень, яравая пшаніца, а таксама кармавыя культуры.

Сельская гаспадарка Заходняй Сібіры адрозніваецца з прычыны іншых кліматычных умоў ад агратэхнічнага комплексу Усходняй Сібіры. У гэтым рэгіёне вядучую ролю адыгрывае аленегадоўля, пушны промысел і рыбалоўства, паколькі ў тундравай і лясной зонах гэтага раёна ўмовы для земляробства вельмі неспрыяльныя. Але поўдзень Заходняй Сібіры з'яўляецца адным з асноўных збожжавых раёнаў краіны; тут таксама разводзяць авечак, буйную рагатую жывёлу і птушку. Горны Алтай спецыялізуецца акрамя авечкагадоўлі на пантовом аленегадоўля, а таксама развядзенні якаў і коз.

Геаграфія сельскай гаспадаркі дыктуе розныя ўмовы і прыярытэты ў напрамках гэтага віду дзейнасці. Сельская гаспадарка Усходняй Сібіры забяспечвае сваёй прадукцыяй, часам ужо перапрацаванай, не толькі свой рэгіён, але таксама іншыя раёны краіны.

Асноўная сельскагаспадарчая зона гэтага рэгіёну ставіцца да подтаежным і лесастэпавай ландшафтам, і часам супадае з прамысловай паласой, якая цягнецца ўздоўж Транссібірскай магістралі. Сельская гаспадарка Усходняй Сібіры ўяўляе асноўныя раёны земляробства менавіта ў гэтай геаграфічнай паласе.

Асноўны збожжавай культурай (да 75%) тут з'яўляецца пшаніца. Падбор іншых пасяўных культур вызначаецца асаблівасцямі прыродных кліматычных умоў. Так, неболшое колькасць снегу зімой не дае магчымасць разводзіць азімыя культуры, таму, у асноўным, усе пасяўныя плошчы гэтага рэгіёну занятыя яравымі культурамі. Сельская гаспадарка Усходняй Сібіры па сваіх асноўных напрамках істотна адрозніваецца ад Заходняй Сібіры з прычыны своеасаблівасці клімату, і нават жыта ў гэтым рэгіёне культывуецца ў выглядзе своеасаблівай формы - Ярыца.

Ад добра засвоенай земляробчай зоны на поўдзень і поўнач распасціраюцца рэгіёны, дзе сельская гаспадарка Усходняй Сібіры спецыялізуецца на жывёлагадоўлі. Забяспечанасць быдлам у гэтым рэгіёне значна вышэй, чым у іншых абласцях, а таксама па краіне.

У асноўным тут развіта мяса-малочная і мясная жывёлагадоўля. Акрамя гэтага некаторыя раёны Усходняй Сібіры спецыялізуюцца на танкарунных і полутонкорунном авечкагадоўля (асабліва гэта тычыцца Бураціі і Чыцінскай вобласці). Акрамя гэтага, у некаторых раёнах Якуціі вядзецца табун конегадоўля. Тут смакавыя якасці каніны цэняцца значна вышэй ялавічыны, а кумыс лічыцца традыцыйным напоем якутаў.

Аленегадоўля добра развіта на крайнім поўначы Усходняй Сібіры.

Акрамя жывёлагадоўлі, багацце рэк і азёр гэтага рэгіёну даюць магчымасць пашырэння рыбалоўных промыслаў, а абшары усходнесібірскіх тайгі дазваляюць развівацца паляўнічай і пушных здабычы. Але для аднаўлення і аднаўлення рэзерваў флоры і фауны патрабуецца строга навуковы падыход да гэтых відаў промыслаў і ў гэтых адносінах галоўная роля адводзіцца біягеаграфіі.

У сельскай гаспадарцы Усходняй Сібіры немалаважнае значэнне мае багацце флоры гэтага краю: раслінныя рэсурсы тут прадстаўлены ягадамі, грыбамі, а таксама кедравым арэхам. Гэты выгляд промыслу складае важную частку ў жыцці мясцовага насельніцтва, не толькі сельскай, але і гарадскога. Бо ў перыяд паспявання кедравых арэхаў многія жыхары гэтага рэгіёну сыходзячы ў тайгу на збор шышак, які можа працягвацца ад двух тыдняў да месяца.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.