Мастацтва і забавыТэатр

Мейерхольд Усевалад Эмильевич - рэжысёр-эксперыментатар

Мейерхольд Усевалад Эмильевич - вядомы рускі і савецкі рэжысёр і акцёр, выбітны тэатральны дзеяч. Існуе не так ужо шмат творчых асоб, якія маглі б пахваліцца такой багатай біяграфіяй, як у Меерхольда.

раннія гады

Мейерхольд Усевалад Эмильевич нарадзіўся ў 1874 годзе ў расійскім горадзе Пемза ў небагатай сям'і онемеченных габрэяў-лютэран. Сапраўднае імя - Карл Казімір Тэадор Мейергольд. Вялікі ўплыў на адукацыю Карла і развіццё ў ім любові да тэатра аказала маці - Альвина Данілаўна. Яна задавальняла музычныя вечары і імправізаваныя спектаклі, у якіх прымалі ўдзел усе яе дзеці.

Вучоба давалася Карлу вельмі цяжка. Ён некалькі разоў заставаўся на другі год, таму скончыў навучанне даволі позна. Пасля заканчэння гімназіі ён паступае ў Маскоўскі універсітэт з намерам атрымаць юрыдычную адукацыю. У гэтым жа годзе, пасля дасягнення паўналецця (21 гады), Карл прымае рашэнне змяніць прускае падданства на расійскае. Таксама ён вырашаецца на змену імя. З гэтага часу яго пачалі называць Усеваладам, гэтак жа як і яго любімага пісьменніка Гаршина. Разам з імем ён крыху мяняе і прозвішча. У адпаведнасці з правіламі рускай мовы яна зараз гучыць як Мейерхольд.

У студэнцкія гады Усевалад Эмильевич ажэніцца на сваёй равесніцы Вользе Мунт. Да моманту заканчэння вучобы ва ўніверсітэце ў іх нараджаецца першае дзіця.

Праца ў Маскоўскім Мастацкім тэатры

З 1898 года Мейерхольд Усевалад Эмильевич пачынае службу ў складзе трупы Маскоўскага Мастацкага тэатра. Там ён знаёміцца са школай псіхалагічнага тэатра, але не можа пагадзіцца з яе вучэннем і прыняць яго.

За час працы ў Мхате ён прымае ўдзел у такіх пастаноўках, як «Смерць Іаана Грознага», «Венецыянскі купец», «Антыгона», «Адзінокія людзі», «Чайка», «Тры сястры». Аднак незадаволенасьць сістэмай Станіслаўскага прымушае яго выйсці са складу трупы і пакінуць тэатр.

«Таварыства новай драмы»

З 1902 года пачынаецца самастойная творчая дзейнасць Мейерхольда. Ён пераязджае ў правінцыю, дзе на працягу двух гадоў выконвае двайныя абавязкі: акцёра і рэжысёра. За гэты час ён паспеў папрацаваць у некалькіх тэатральных калектывах.

Яшчэ ў час яго працы ў такіх правінцыйных гарадах, як Нікалаеў і Севастопаль, была арганізавана студыя «Таварыства новай драмы», кіраўніком якой стаў Мейерхольд.

Біяграфія рэжысёра багатая на падзеі. Пасля вяртання ў Маскву ў 1905 годзе ён атрымлівае прапанову ад Станіслаўскага пачаць службу ў тэатры-студыі на Кухарскі. Разам з акторамі сваёй студыі ён ставіць спектакль «Смерць Тентажиля» па п'есе М. Метэрлінка. У гэтай пастаноўцы Меерхольда атрымалася аб'яднаць драму і балет, а таксама зрабіць арыгінальнае музычнае і каляровае афармленне. Аднак праз паўгода пасля пачатку працы Станіслаўскі адмовіўся працягнуць запланаваны ім эксперымент, і тэатр-студыю, у якой працаваў Мейерхольд, закрываюць.

Праца ў Пецярбургу

Восенню 1906 года пачаўся пецярбургскі перыяд работы Меерхольда. Ён атрымаў прапанову стаць галоўным рэжысёрам Драматычнага тэатра, які арганізавала Вера Фёдараўна Камісаржэўскай.

Аднак рэжысёр Мейерхольд імкнецца паспрабаваць свае сілы не толькі ў пастаноўцы драматычных п'ес. Каб авалодаць ўмоўнасцямі сцэнічнай гульні, ён ставіць некалькі пантомим. Паступова для такіх уяўленняў пачынаюць пісаць асобныя, спецыяльныя сцэнары.

Падчас працы ў Пецярбургу Усевалад Мейерхольд не забывае пра сваю любоў да гульні на сцэне. У якасці акцёра ён прымае ўдзел у драматычных п'есах і балетных пастаноўках. Да прыкладу, у 1910 годзе ён выконваў ролю П'еро ў прадстаўленні Міхаіла Фокіна «Карнавал».

Паступова спектаклі Мейерхольда пачалі выходзіць на сцэну еўрапейскіх тэатраў. Першым крокам на шляху да вядомасці стаў балетны спектакль «Пизанелло», які быў пастаўлены ў тэатры Шатло ў Парыжы.

І яшчэ адзін важны штрых. Мейерхольд Усевалад Эмильевич належаў да ліку тых дзеячаў мастацтва, якія падтрымалі Кастрычніцкую рэвалюцыю.

Тэатр імя Меерхольда (Цім)

У 1924 году рэжысёрам быў арганізаваны уласны тэатр. Ён атрымлівае магчымасць разам з трупай выязджаць за мяжу на гастролі. Яны пабывалі ў такіх краінах, як Германія, Англія, Францыя, Італія, Чэхаславакія.

Менавіта ў Цім былі ўпершыню пастаўлены класічныя п'есы XIX стагоддзя. Сярод іх вядомы «Рэвізор» М.Гогаля і «Лес» А. Астроўскага. Праца над імі была асаблівым этапам у творчай біяграфіі Меерхольда. Каб дамагчыся большай відовішчнасці і сатиричности, былі выкарыстаныя прыёмы рускага балагана. Дзякуючы свайму рэжысёрскі таленту Мейерхольд змог перавярнуць з ног на галаву сцэнічнае прастору.

Свае эксперыменты ён праводзіў і над сучаснымі п'есамі. Кожная новая пастаноўка ўспрымалася крытыкамі і гледачамі як скандальнае здарэнне.

Відавочна, што такая дзейнасць рэжысёра-эксперыментатара не магла спадабацца дзейнаму рэжыму, бо яго творчасць не ўкладвалася ў рамкі новага мастацтва. Таму ў канцы трыццатых гадоў яго, як і многіх сучаснікаў, рэпрэсавалі. А ў лютым 1940 года ён быў расстраляны.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.