СамаўдасканаленнеПсіхалогія

Дзелавыя камунікацыі

Дзелавыя камунікацыі ўяўляюць сабой афіцыйна-дзелавы стыль, падпадзяляюцца на вусны і пісьмовы выгляд. Да пісьмовай форме ставіцца дзелавое пісьмо, рэзюмэ, заяву і кантракт. Агульнапрынятыя формы дзелавой камунікацыі, якія адносяцца да вуснага тыпу, падпадзяляюцца на дзелавыя гутаркі, сходы, нарады, канферэнцыі, перамовы і іншыя дзелавыя сустрэчы. Ад бесперашкоднага і хуткага распаўсюджвання інфармацыі ў дзелавым стылі напрамую залежаць рынкавыя адносіны. Досыць распаўсюджанымі сёння з'яўляюцца прэзентацыі, прэс-канферэнцыі, "круглыя сталы", сходу акцыянераў, выставы, кірмашы новых тавараў і брыфінгі.

Аднак галоўнай формай ў вусным дзелавым зносінах з'яўляецца дыялог. Яго асноўнай формай з'яўляецца гутарка. Пры гэтым деловая гутарка застаецца самай распаўсюджанай формай дзелавога зносін. У працэсе гэтага віду гутаркі можна разглядаць пытанні працаўладкавання, рамонту офіса або кватэры, ажыццяўлення здзелкі і простага супрацоўніцтва.

Асноўнае правіла дыялогу - данесці правільна інфармацыю да партнёра. У асноўным, у неразуменні атрыманай інфармацыі вінаваты сам казаў.

Дзелавая камунікацыя характарызуецца такімі традыцыйнымі жанрамі: інтэрв'ю, публічная гаворка, кансультацыя і каментар.

Да спецыфічным жанрах дзелавой камунікацыі адносяць: дыскусію, спрэчка, дэбаты, палеміку і спрэчкі. Дадзеныя паняцці з'яўляюцца структурнымі элементамі нарад, сходаў і канферэнцый.

Дзелавыя камунікацыі павінны адказваць сучасным патрабаванням зносін. Гэта, па-першае, прастата і сцісласць пабудовы фразы або моўны канструкцыі. Па-другое, выкарыстанне гутарковай прафесійнай лексікі. Па-трэцяе, гаворка павінна быць лагічна арганізаванай, і абавязкова высочванне паслядоўнасці ў выкладзе аргументаў.

Дзелавыя камунікацыі з'яўляюцца досыць эфектыўным інструментам у дасягненні вызначаных мэт партнёраў. Імі пры перамовах шырока выкарыстоўваюцца стылістычнае пабудова прапаноў, словазлучэнняў і простых фраз.

Таксама для атрымання неабходных вынікаў могуць быць выкарыстаны такія психотехнические прыёмы, як:

- уяўная диалогизация (пабудова дыялогу такім чынам, што партнёр ўводзіцца ў зман);

- эмацыйны ўсклік (узмацненне ўвагі да прадмета перамоваў);

- вопросная-ход у адказ (прыкладам служыць рытарычнае пытанне, які забяспечвае падтрымку увагі партнёра);

- эўфемізмы (больш «мяккія» аналагі рэзкіх слоў, здольныя падтрымаць добразычлівую атмасферу пры перамовах і знізіць праява негатыўных эмоцый).

Дзелавыя камунікацыі пры маўленчай зносінах павінны быць зарыентаваныя на неабходную рэакцыю партнёра, для дасягнення спрыяльнасці якой трэба прытрымлівацца такіх правіл:

- у кожнага партнёра павінны прысутнічаць асабістыя якасці дзелавога чалавека (упэўненасць у сабе, інфармаванасць, кампетэнтнасць, уменне аб'ектыўна ацэньваць інфармацыю);

- выконваць рэлевантнасць (дарэчнасць і сэнсавае адпаведнасць паміж пытаннем і атрыманых адказам);

- у дзелавой прамовы павінна прысутнічаць моўная нарматыўнасць (кароткія фразы, выразна фармулюе думка).

Таксама падчас дзелавых перамоў партнёры павінны сачыць за правільнасцю сваёй прамове - не рабіць памылак у націску і вымаўленні. Таксама неабходна сачыць за «словамі-паразітамі», якія вельмі часта і непрыкметна «ўваходзяць» ў нашу гаворку. І, часам, вельмі цяжка пазбавіцца ад такіх слоў: "як бы", "так бы мовіць", "гэта самае".

Падводзячы вынік сказанага, можна сказаць, што захаванне менавіта гэтых правілаў дзелавой камунікацыі дазволіць партнёрам адпавядаць стандартам дзелавога чалавека.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.