АдукацыяГісторыя

Дваццацігадовая трагедыя: асяціна-інгушскі канфлікт

Асяціна-інгушскі канфлікт вядуць два маленькія народа, якія жывуць бок аб бок на адной тэрыторыі ўжо шмат стагоддзяў. Абвостраная фаза супрацьстаяння пачалася ў 1992 годзе, але узброеныя сутыкненні адбываліся толькі пяць дзён - з трыццаць першы кастрычніка па чацвёртае лістапада таго ж года.

перадумовы

Галоўным "яблыкам разладу" стаў Прыгарадны раён, на тэрыторыі якога ў розныя часы жылі аланы, затым інгушы.

Падчас сталінскіх рэпрэсій інгушоў і чачэнцаў дэпартавалі ў Казахстан і Сібір, а вызваленую зямлю ўключылі ў склад Паўночнай Асеціі і засялілі асецінамі.

Праз пятнаццаць гадоў пасля трагічных падзей было прынята рашэнне аб рэабілітацыі і вяртанні чачэнцаў і інгушоў на родныя тэрыторыі, і тыя пачалі зноў займаць свае вёскі. Але асеціны не былі гатовыя аддаць зямлі, на якіх ужо паспелі абжыцца. Таму Прыгарадны раён пакінулі ў складзе Паўночнай Асеціі, а наўзамен Чачэна-Інгушская АССР атрымала некалькі іншых тэрыторый.

Улетку 1992 года ў складзе РФ ўтварылася Інгушская рэспубліка, але яе межы не былі дакладна вызначаны, і Прыгарадны раён застаўся ў зоне інтарэсаў асецін і інгушоў. На фоне гэтай складанай сітуацыі быў справакаваны ўзброены канфлікт.

Пачатак ваенных дзеянняў

30 кастрычніка 1992 года пачаўся абстрэл інгушскага сёлаў Прыгараднага раёна, каб інгушы назаўжды пакінулі гэтыя землі. У ноч з 30 на 31 кастрычніка адбыўся канфлікт паміж вайсковымі фармаваннямі варагуючых рэспублік, а першага лістапада на тэрыторыю былі ўведзеныя расійскія войскі. Тады ж арганізавалі Надзвычайны камітэт выратавання інгушскага насельніцтва, заданнем якога была эвакуацыя людзей з зоны ваенных дзеянняў. Пасля таго як расійскія войскі развялі супрацьстаялыя боку, асеціны пачалі захоп у закладнікі і забойствы інгушоў. Практычна ўсе інгушскага насельніцтва было вымушана пакінуць свае дамы і бегчы на тэрыторыю Інгушэціі.

наступствы

Асяціна-інгушскі канфлікт стаў прычынай мноства смерцяў, загінула больш за 600 чалавек, амаль 1000 атрымалі раненні, многія людзі зніклі без вестак. Было знішчана трынаццаць інгушскага сёлаў Прыгараднага раёна, дзе і адбываліся ваенныя дзеянні. Больш за дзевяноста адсоткаў культурна-гістарычных каштоўнасцяў на гэтай тэрыторыі былі страчаны назаўсёды.

У зьвязку з канфліктам вакол трыццаці тысяч інгушоў былі дэпартаваныя з Асеціі. Пры гэтым многія паміралі падчас працяглага пераходу праз мяжу.

Якія-небудзь значныя падзеі ў Інгушэціі або ў Асеціі пасля гэтага не адбываліся, і зараз канфлікт прыняў зацяжны характар.

Далейшае развіццё падзей

Актыўныя дзеянні, якія склалі асяціна-інгушскі канфлікт, адбыліся больш за дваццаць гадоў таму, але за гэты час іх наступствы так і не былі да канца ліквідаваны. Абодва бакі неаднаразова заключалі розныя пагаднення, якія, аднак, не прасоўвалі дазвол прычын канфлікту. Так, Інгушэція патрабуе вяртання Прыгараднага раёна ў яе склад і сцвярджае, што Асеція затрымлівае працэс перасялення. А тая, у сваю чаргу, паказвае, што колькасць бежанцаў-інгушоў завышана, да таго ж у раёне яшчэ няма патрэбнай маральна-псіхалагічнай абстаноўкі для сумеснага пражывання двух народаў.

Спробы ўрэгуляваць канфлікт

У 2004 годзе Пуцін падпісаў указ, па якім абавязкі па перасяленню бежанцаў ўскладаліся на яго прадстаўніцтва ў Паўднёвым Федэральным акрузе.

У 2005 годзе Інгушэція апынулася адзіным расійскім рэгіёнам, у якога не былі вызначаны адміністрацыйныя межы. Паводле аднаго з законаў, яны павінны вызначацца з улікам адабраны зямель, якія знаходзяцца ў складзе Асеціі. Па іншаму ж закону, змяненне межаў тэрыторый можа адбывацца толькі па ўзаемнай згодзе бакоў, дасягнуць якога не ўдавалася. Пазней у гэтым жа годзе быў складзены стратэгічны план, які павінен завяршыць асяціна-інгушскі канфлікт. У гэтым плане падрабязна апісваюцца тэрміны вяртання інгушоў, месцы, у якіх яны павінны былі быць расселены, і мноства іншых дэталяў. Аднак Дзасохаў, прэзідэнт Асеціі, адмовіўся падпісаць гэты дакумент.

Такім чынам, канфлікт у Асеціі, распачаты з-за невялікага ўчастка зямлі, працягваецца вось ужо два дзесяцігоддзі, і пакуль што няма рэальнага спосабу яго скончыць.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.