АдукацыяНавука

Дашкольная педагогіка і яе роля ў развіцці асобы

Калі мы гаворым аб педагогіцы, то адразу чамусьці ўяўляем сабе строгую школьную настаўніцу ў акулярах і з указкай у руках або сівога універсітэцкага прафесара, які вяшчае аб прамудрасцях выхавання. Але ж педагогіка - гэта не толькі школьнае выхаванне і універсітэцкая адукацыя. Сёння мы з вамі пагаворым аб дашкольнай педагогіцы.

Дашкольная педагогіка - гэта галіна педагагічнай навукі, якая займаецца вывучэннем выхавання і адукацыі дзяцей дашкольнага ўзросту. Гэта значыць, яна і з'яўляецца той асновай, фундаментам будучай асобы. Менавіта таму да дашкольных педагоам патрабаванні вельмі і вельмі высокія.

А пачала фармавацца дашкольная педагогіка як навука пад уплывам вядомага ученого- асветніка, аднаго з «бацькоў» педагогікі, Яна Амоса Коменскага. Ён першы звярнуў увагу на тое, што дзецьмі трэба, як у нас любяць казаць, «займацца» з самага нараджэння, што толькі комплексны падыход у выхаванні і адукацыі дае плады годныя. Усе свае выдумкі з гэтай нагоды і асноўныя палажэнні дашкольнай педагогікі, яе функцыі і ролі ў фармаванні асобы ён выказаў у кнізе «Матчын школа", якая не страціла сваёй актуальнасці і ў нашы дні.

Задачы дашкольнай педагогікі вельмі общирны. Па першае, гэта вывучэнне і якаснае паляпшэнне выхаваўча-адукацыйнага працэсу самых маленькіх дзяцей. Па-другое, дашкольная педагогіка займаецца распрацоўкай новых форм і метадаў выхавання, і адукацыі, што прадугледжвае даследчую дзейнасць, правядзенне псіхолага-педагагічных ислледований і эксперыментаў. Але асноўнай задачай ўсё-такии з'яўляецца непасрэдная праца з дзіцем, фарміраванне яго поглядаў, перакананняў, кагнітыўных здольнасцяў, здольнасцяў выказваць уласнае Я, залажэнне асноў для далейшага адукацыі і выхавання.

Раней існавала меркаванне, што дзіцяці трэба даваць развівацца самостотельно, у тым рэчышчы, у якім яму будзе добра, «не перашкаджаць прыродзе», а ўжо школьныя педагогі ўсё падкарэктуе. Вось і расли дзеці бескантрольна ў большасці сваёй. З развіццём жа чалавечай думкі, у сувязі з тым, што да псіхалогіі і педагогіцы цікавасць узрос у разы, што зараз мы можам казаць пра этапы фарміравання асобы, пачынаючы з самага нараджэння, дашкольная педагогіка стала неад'емнай часткай жыцця любога челоеческого грамадства. Яна бурна развівалася ў канцы 19 - 20 стагоддзях. Асаблівае ўплыў на яе развіццё аказалі Ж.Ж.Руссо, які высунуў наватарскія на той час ідэі натуральнага выхавання, працоўнага выхавання; Песталоцы, які превозглашал прынцып самаразвіцця, Ф.В.Фребель, які стаў тэарэтыкам дашкольнага выхавання і прысвяціў асвятленню гэтага пытання значную частку сваіх навуковых прац. Менавіта Фребель ў 1840 годзе адкрыў першае дашкольную ўстанову, якое насіла імя Kindergarten (даслоўна з немекого - дзіцячы сад), дзе асновай выхавання лічыліся мадэлююць, ролевыя і развіваючыя гульні.

Дашкольная педагогіка развівалася не толькі дзякуючы заходнім свяцілам. Немалы ўклад у яе развіццё ўнеслі і расіяне. Скажам, Канстанцін Дзмітрыевіч Ушынскага, якога называюць «настаўнікам настаўнікаў», распрацаваў сістэму падрыхтоўкі педагогаў, якая ў некалькі дапоўненым выглядзе выкарыстоўваецца па гэтай дзень. Ушынскага выступаў за цэласнае і гарманічнае развіццё асобы, за адмову ад прыярытэтнасці развіцця адных якасцяў на шкоду іншым, за выхаванне маральнасці.

Гаворачы аб дашкольнай педагогіцы, немагчыма не згадаць Адэлаіду Сямёнаўну Сімановіч. Яна не толькі была тэарэтыкам дашкольнага выхавання (напісала дапаможнік «Практычныя нататкі аб індывідуальным і грамадскім выхаванні малалетніх дзяцей», далей выдавалася як «Дзіцячы сад»), але і практыкам - працавала ў дзіцячых садках Тыфліса і Пецярбурга. Больш за тое, яна сама адкрыла платны дзіцячы сад у Пецярбургу, дзе на практыцы даказвала свае тэорыі пра значнасць адзінства развіцця фізічнага і духоўнага.

Як бачым, дашкольная педагогіка прайшла досыць доўгі шлях і сёння як раз ідзе працэс яе актыўнага развіцця.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.