ЗаконПрычыненне шкоды

Кампенсацыя маральнай шкоды

Нярэдка, як вынік супрацьпраўных дзеянняў іншых грамадзян, чалавеку наносіцца фізічны, маральны ці маёмасны шкоду. У сувязі з гэтым ён можа звярнуцца ў суд для атрымання пакрыцця шкоды. Кампенсацыя маральнай шкоды юрыдычна замацавана ў артыкуле 151 ГК. Па сутнасці, маральным шкодай з'яўляюцца любыя пакуты (фізічныя і маральныя), якія ўзніклі ў сувязі з парушэннем асабістых правоў чалавека iншай асобай, замахамі на нематэрыяльныя выгоды і некаторымі іншымі, прадугледжанымі законам выпадкамі. Замах можа быць накіравана на жыццё, здароўе, недатыкальнасць чыёй-небудзь жыцця, аўтарскае права, годнасць асобы, прафесійную і дзелавую рэпутацыю, сямейную і асабістую таямніцу і г.д.

Кампенсацыя маральнай шкоды па законе павінна выплачвацца парушальнікам ў грашовай форме па рашэнні суда. Суму нанесенай маральнай шкоды можа заявіць сам пацярпелы, але гэта не азначае, што яна абавязкова будзе зацверджана судом. Вызначаючы суму кампенсацыі, суд ўлічвае ступень віны правапарушальніка, маральных і фізічных пакут пацярпелага, а таксама іншыя, якія маюць значэнне абставіны. Суд абавязаны кіравацца патрабаваннямі разумнасці і справядлівасці.

Каб патрабаванні па кампенсацыі былі абгрунтаваныя, дзеянні парушальніка павінны выклікаць у пацярпелага псіхічную рэакцыю ў выглядзе негатыўных адчуванняў і перажыванняў (страху, прыніжэньня, сораму і да т.п.).

Для атрымання кампенсацыі не мае значэння, наўмысна здзейснена дзеянне, якое прычынілася маральнай шкоды, або па неасцярожнасці - у наступных выпадках:

- калі шкода жыццю і здароўю нанесены крыніцай павышанай небяспекі;

- калі шкода паўстаў як вынік незаконнага прыцягнення асобы да адказнасці крымінальнай, абрання меры стрымання - арышту; незаконнага асуджэння грамадзяніна; папраўчых работ або арышту;

- калі шкода паўстаў у сувязі з распаўсюджваннем звестак, якія зневажаюць годнасць, гонар, дзелавую рэпутацыю чалавека;

- у іншых выпадках у адпаведнасці з законам.

Пры парушэннях маёмасных правоў, кампенсацыя маральнай шкоды кампенсуецца толькі ў тых выпадках, якія наўпрост прадугледжаны законам. Прыкладам можа быць «Закон аб абароне спажыўцоў», які прымяняецца ў самых разнастайных абставінах у сувязі з заключэннем дагавораў (арэнды, куплі-продажу, найму жылля, аказання розных паслуг і г.д.).

Калі нанесены маральны ўрон у выніку распаўсюджвання якія ганяць твар звестак, грамадзянін мае права на кампенсацыю па-за залежнасці ад таго, пагоршылася ці пра яго меркаванне ў рэчаіснасці ці не.

Суд можа прыняць да ўвагі самыя розныя абставіны, для таго каб вызначыць, у якім памеры будзе выплачана кампенсацыя маральнай шкоды. Судовая практыка зыходзіць з таго, што матэрыяльнае становішча асобы, якая прычыніла шкоду, а таксама яго магчымасці па кампенсацыі неабходна прымаць да ўвагі. Выплаты маральнай шкоды могуць ажыццяўляцца і трэцім асобам, напрыклад сваякам асобы, якая атрымала калецтва на працоўным месцы і не здольнага працягваць працоўную дзейнасць, на ўтрыманні якога яны знаходзяцца.

Кампенсацыя маральнай шкоды - досыць частая з'ява ў сувязі з тым, што чалавек атрымлівае калецтва, якое выклікае фізічныя пакуты падчас аварыі і ў працэсе знаходжання ў бальніцы. Ён ўсведамляе сваю непаўнавартаснасць, не можа вярнуцца да ранейшага жыцця і перажывае маральныя пакуты. Так як чалавеку нанесены маральны ўрон, ён мусіць выплаціць адпаведную грашовую кампенсацыю. Тым не менш, кампенсацыя маральнай шкоды пры ДТЗ не павінна быць спосабам «урваць» пацярпелым пабольш грошай з таго, хто нанёс шкоды. Суд, вызначаючы, якая сума павінна быць выплачана як кампенсацыя, павінен зыходзіць з патрабаванняў разумнасці і па гэтым прынцыпе абавязаны абмяжоўваць заяўленыя сумы.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.