ЗаконАдпаведнасць нарматыўным патрабаванням

Аплачваецца адпачынак

Слова «адпачынак» для большасці гучыць як музыка. Якія працавалі на працягу года грамадзяне чакаюць не дачакаюцца магчымасці адпачыць, развеяцца, з'ехаць на мора або наведаць цёплыя краіны.

Разгледзім падрабязней, хто можа ўзяць чарговы аплачваецца адпачынак, і на якіх умовах. Любому служачаму ці рабочы належыць самае малое 28 дзён адпачынку ў незалежнасці ад таго, працуе ён на поўную стаўку, на палову ці па сумяшчальніцтве. Галоўнае, каб працаўнік быў афіцыйна аформлены па працоўнай дамове. Чалавеку без афармлення, які працуе на слове гонару, начальства аплачваецца водпуск не абавязана прадастаўляць.

Выключэнне - людзі, занятыя на сезонных працах. Гэтай катэгорыі грамадзян кіраўніцтва абавязанае аплаціць адпачынак з разліку: два дні адпачынку за адзін працоўны месяц. Калі на час адпачынку выпадаюць святочныя дні - гэты перыяд павінен павялічвацца на адпаведную колькасць дзён.

Калі супрацоўнік толькі нядаўна ўладкаваўся на гэта месца, права на штогадовы асноўны аплачваецца адпачынак ён заслужыць толькі праз паўгода працы. Праўда ёсць і выключэнні: грамадзянам, якiя працуюць па сумяшчальніцтве, каб яны маглі аб'яднаць яго з адпачынкам на асноўнай працы, асобам, якія не дасягнулі паўналецця, жанчынам, якія жадаюць узяць аплачваецца адпачынак і злучыць яго з адпачынкам па цяжарнасці і родах, і іншым катэгорыям асоб, названым ў законе, ён можа быць прадастаўлены датэрмінова, па жаданні.

Калі супрацоўнік прапрацаваў на новай пасадзе толькі адзін год, адпачынак будзе прадастаўлены на падставе яго заявы. У наступныя гады загадзя складаецца графік адпачынку для ўсяго калектыву. Супрацоўнік можа замацаваць за сабой адпачынак у любы час па дамоўленасці з калегамі і начальствам. Графік фарміруецца за некалькі тыдняў да наступлення Новага года. Пасля ён абавязковы для выканання, як работнікамі, так і кіраўніцтвам. Калі ў графіку паказаны аплачваецца адпачынак з першага сакавіка, то сысці адпачываць з сярэдзіны красавіка нельга. Па жаданні супрацоўнікаў і па дамоўленасці з начальствам можна падзяліць перыяд адпачынку на дзве роўныя часткі па 14 дзён.

Калі работнік ставіцца да асаблівай катэгорыі грамадзян - непаўнагадовы, педагог, супрацоўнік міліцыі або інвалід, яму належыць падоўжаны аплачваецца адпачынак. У прыватнасці для інвалідаў ён складае трыццаць дзён.

Калі арыентавацца на 116 артыкул ТК РФ, то некаторым катэгорыям асоб належаць дадатковыя адпачынкі. Напрыклад, ён належыць грамадзянам, якiя працуюць ненармаваны працоўны дзень, ці працоўных ва ўмовах Крайняй Поўначы і прыраўнаваных да яго тэрыторыях, а таксама асобам, якія працуюць на вытворчасці з небяспечнымі і шкоднымі ўмовамі працы. Больш падрабязна гэтая інфармацыя указана ў адпаведнай артыкуле.

Па жаданні работніка тую частку пакладзенага штогадовага адпачынку, якая перавышае дваццаць восем дзён, можна не адпачываць, а атрымаць замест яе грашовую кампенсацыю. Праўда гэта палажэнне не тычыцца цяжарных жанчын, непаўналетніх работнікаў, а таксама людзей, занятых на шкодных вытворчасцях. Гэтыя катэгорыі павінны адпачываць пакладзены час у поўным аб'ёме.

Пры звальненні ня выдаткаваную частку водпуску чалавек таксама можа атрымаць у грашовым эквіваленце. Кампенсацыю разлічваюць як аплату за 2,33 дня адпачынку за кожны адпрацаваны месяц.

Акрамя чарговага аплачванага адпачынку некаторым катэгорыям супрацоўнікаў належаць мэтавыя адпачынкі, якія прадстаўляюцца з пэўнай мэтай. Гэта адпачынак па цяжарнасці і родах, усынавіцелям, якія ўзялі ў сям'ю маляняці з дзіцячага дома, навучальны, адпачынак па доглядзе за дзіцем. Працягласць адпачынку усынавіцеляў складае 70 дзён да моманту ўсынаўлення і столькі ж пасля. Пры жаданні, ён можа быць падоўжаны да трох гадоў.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.