АдукацыяСярэднюю адукацыю і школы

Лірычныя адступленні ў паэме "Мёртвыя душы" Гогаля

Лірычныя адступленні ў паэме "Мёртвыя душы" гуляюць велізарную ролю. Яны гэтак арганічна ўвайшлі ў структуру гэтага твора, што мы не мыслім ўжо паэму без пышных маналогаў аўтара. Якая роля лірычных адступленняў у паэме "Мёртвыя душы"? Пагадзіцеся, мы ўвесь час адчуваем дзякуючы іх наяўнасці прысутнасць Гогаля, які з намі дзеліцца сваімі перажываннямі і думкамі з нагоды таго ці іншага падзеі. У гэтым артыкуле мы пагаворым пра лірычныя адступленні ў паэме "Мёртвыя душы", раскажам пра іх ролю ў творы.

Ролю лірычных адступленняў

Мікалай Васільевіч становіцца не проста вядучым чытача па старонках твора экскурсаводам. Ён з'яўляецца, хутчэй, блізкім сябрам. Лірычныя адступленні ў паэме "Мёртвыя душы" падахвочваюць нас падзяліць з аўтарам эмоцыі, перапаўняюць яго. Часцяком чытач чакае, што Гогаль з уласцівым непараўнальным гумарам дапаможа яму пераадолець сум або абурэнне, выкліканыя падзеямі ў паэме. А часам мы хочам даведацца меркаванне Мікалая Васільевіча з нагоды таго, што адбываецца. Лірычныя адступленні ў паэме "Мёртвыя душы", акрамя таго, валодаюць вялікай мастацкай сілай. Кожным чынам, кожным словам мы атрымліваем асалоду ад, захапляючыся іх прыгажосцю і дакладнасцю.

Меркаванні аб лірычных адступленні, выказаныя знакамітымі сучаснікамі Гогаля

Многія сучаснікі аўтара па вартасці ацанілі твор "Мёртвыя душы". Лірычныя адступленні ў паэме таксама не засталіся па-за ўвагай. Пра іх выказаліся некаторыя знакамітыя людзі. Напрыклад, І. Герцэн адзначаў, што лірычны месца асвятляе, ажыўляе апавяданне для таго, каб змяніцца зноў карцінай, якая яшчэ ясьней нагадвае нам пра тое, у якім пекле мы знаходзімся. Лірычны пачатак гэтага твора высока ацэньваў таксама В. Г. Бялінскі. Ён паказваў на гуманную, усеабдымную і глыбокую суб'ектыўнасць, якая выяўляе ў мастака чалавека з "сімпатычнай душой і гарачым сэрцам".

Думкі, якімі дзеліцца Гогаль

Пісьменнік з дапамогай лірычных адступленняў выказвае ўласнае стаўленне не толькі да падзей і людзям, апісваным ім. Яны складаюць у сабе, акрамя гэтага, зацвярджэнне высокага прызначэння чалавека, значнасці вялікіх грамадскіх інтарэсаў і ідэй. Крыніцай лірызму аўтара з'яўляюцца думы пра служэнне сваёй краіне, аб яе смутках, лёсах і схаваных гіганцкіх сілах. Гэта выяўляецца незалежна ад таго, выказвае Ці Гогаль свой гнеў або горыч з нагоды нікчэмнасці персанажаў, намаляваных ім, гаворыць ён пра ролю ў сучасным грамадстве пісьменніка ці пра бойкім жывым рускай розуме.

Першыя адступлення

З вялікім мастацкім тактам Гогалем ўключаны внесюжетные элементы ў твор "Мёртвыя душы". Лірычныя адступленні ў паэме з'яўляюцца спачатку толькі выказваннямі Мікалая Васільевіча пра герояў твора. Аднак, па меры таго як развіваецца сюжэт, тэмы становяцца больш рознабаковымі.

Гогаль, распавёўшы аб скрыначцы і Манілаву, перапыняе ненадоўга сваё апавяданне, быццам жадае адысці на некаторы час у бок, для таго каб чытач лепш зразумеў намаляваную ім карціну жыцця. Напрыклад, адступленне, якім перарываецца ў творы аповяд пра скрыначцы Настасеі Пятроўне, утрымлівае яе параўнанне з "сястрой", якая належыць да арыстакрат, грамадству. Нягледзячы на некалькі іншае аблічча яна не адрозніваецца нічым ад памеснай гаспадыні.

выдатная бландынка

Чычыкаў ў дарозе пасля наведвання Ноздрева сустракае на сваім шляху выдатную бландынку. Выдатным лірычным адступленнем завяршаецца апісанне гэтай сустрэчы. Гогаль піша, што ўсюды чалавеку сустрэнецца на шляху хоць раз з'ява, якая не падобна на ўсё, што яму даводзілася бачыць раней, і абудзіць у ім новае пачуццё, не падобнае на звыклыя. Аднак Чычыкава зусім чужа гэта: лядоўня абачлівасць гэтага героя супастаўляецца з праявай пачуццяў, уласцівых чалавеку.

Адступленні ў 5-й і 6-й раздзелах

Лірычнае адступленне ў канцы пятай кіраўніка носіць ужо зусім іншы характар. Аўтар тут кажа не пра сваім герою, не пра дачыненні да таго ці іншага персанажа, а пра таленавітасці рускага народа, аб магутным чалавеку, які жыве на Русі. Гэта лірычнае адступленне як быццам не звязана з папярэднім развіццём дзеяння. Аднак яно вельмі важна для раскрыцця галоўнай ідэі паэмы: праўдзівая Расія - гэта не скрыначкі, Ноздрева і собакевичи, а народная стыхія.

Цесна звязана з лірычнымі выказваньнямі, прысвечанымі народнаму характары і рускай Дарэчы, і натхнёная споведзь пра юнацтва, пра ўспрыманне жыцця Гогалем, якая адкрывае шостую кіраўніка.

Гнеўнымі словамі Мікалая Васільевіча, якія маюць абагульняючы глыбокі сэнс, перарываецца апавяданне пра плюшкіны, ўвасобіліся ў сабе з найбольшай сілай нізінныя пачуцці і імкненні. Гогаль абураецца пра тое, да якой "гадасці, дробязнасці і мізэрнасці" мог дайсці чалавек.

Развагі аўтара ў 7-й чале

Мікалай Васільевіч пачынае сёмую кіраўніка развагамі аб жыццёвай і творчай лёсе пісьменніка ў грамадстве, сучасным яму. Ён распавядае пра двух розных долях, якія чакаюць яго. Пісьменнік можа стаць стваральнікам "ўзьвялічэньня вобразаў" або сатырыкам, рэалістам. У дадзеным лірычным адступленні адлюстраваны погляды Гогаля на мастацтва, а таксама стаўленне аўтара да народа і пануючым у грамадстве вярхам.

"Шчаслівы падарожнік ..."

Яшчэ адно адступленне, якое пачынаецца словамі "Шчаслівы падарожнік ...", з'яўляецца важным этапам сюжэтнага развіцця. Яно аддзяляе адно звяно апавядання ад іншага. Выказванні Мікалая Васільевіча асвятляюць значэнне і сутнасць як папярэднічаюць, так і наступных за ім карцін паэмы. Дадзенае лірычнае адступленне звязана непасрэдна з народнымі сцэнамі, намаляванымі ў сёмы чале. Яно гуляе ў кампазіцыі паэмы вельмі важную ролю.

Выказванні пра саслоўяў і чынах

У прысвечаных малюнку горада раздзелах мы сустракаем выказванні Гогаля аб саслоўяў і чынах. Ён кажа, што яны настолькі "раздражнёныя", што ім здаецца "асобай" усё, што ёсць у друкаванай кнізе. Мабыць, такое "Размешчаны ў паветры".

Разважанні аб памылках чалавека

Мы бачым лірычныя адступленні паэмы "Мёртвыя душы" на ўсім працягу апавядання. Гогаль заканчвае апісанне ўсеагульнай суметні разважаннямі аб ілжывых шляхах чалавека, яго памылках. Чалавецтва ў сваёй гісторыі нарабіла мноства памылак. Цяперашняе пакаленне саманадзейна над гэтым смяецца, хоць само яно пачынае цэлы шэраг новых памылак. Яго нашчадкі ў будучыні пасмяюцца і над цяперашнім пакаленнем.

апошнія адступлення

Грамадзянскі пафас Гогаля асаблівай сілы дасягае ў адступленні "Русь! Русь! ...". Яно ўяўляе, як і змешчаны ў пачатку 7-й кіраўніка лірычны маналог, выразную грань паміж звёнамі апавядання - расповедам пра паходжанне галоўнага героя (Чычыкава) і гарадскімі сцэнамі. Тут тэма Расіі разгорнута ўжо шырока. У ёй "няўтульна, раскідана, бедна". Аднак менавіта тут нараджаюцца волаты. Аўтар услед за гэтым дзеліцца з намі думкамі, якія былі навеяныя яму імчыць тройкай і далёкай дарогай. Мікалай Васільевіч адну за адной малюе карціны роднай рускай прыроды. Яны ўзнікаюць перад позіркам імчыць па восеньскай дарозе на хуткіх конях вандроўцы. Нягледзячы на тое што застаўся ззаду вобраз птушкі-тройкі, у гэтым лірычным адступленні мы адчуваем яго зноў.

Аповяд пра Чычыкава завяршаецца выказваннем аўтара, якое з'яўляецца рэзкім пярэчаннем адносна таго, каго галоўны герой і ўвесь твор у цэлым, якая выяўляе "пагарджанае і благое", могуць шакаваць.

Што адлюстроўваюць лірычныя адступленні і што застаецца без адказу?

Пачуццё патрыятызму аўтара адлюстроўваюць лірычныя адступленні ў паэме Н. В. Гогаля "Мёртвыя душы". Вобраз Расеі, які завяршае твор, авеяны глыбокай любоўю. Ён увасобіў у сабе ідэал, асвятляў шлях мастаку пры малюнку пахабнай дробнай жыцця.

Кажучы пра ролю і месца лірычных адступленняў у паэме "Мёртвыя душы", хочацца адзначыць адзін цікавы момант. Нягледзячы на шматлікія развагі аўтара самае важнае пытанне для Гогаля застаецца без адказу. А пытанне гэтае ў тым, куды ж ляціць Русь. Вы не знойдзеце адказ на яго, прачытаўшы лірычныя адступленні ў паэме Гогаля "Мёртвыя душы". Толькі Усявышні мог ведаць пра тое, што чакала гэтую краіну, "натхнёную Богам", у канцы шляху.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.