Публікацыі і напісанне артыкулаў, Мастацкая літаратура
В.Г. Караленка, кароткі змест «Імгненне» - аповяду аб свабодзе
У 1900 годзе напісаў свой аповяд «Імгненне» Караленка. Кароткі змест дапаможа чытачу зразумець асноўную сюжэтную лінію апавядання за лічаныя хвіліны.
бура
Аповяд пачынае з апісання аўтарам моцнай буры. У гэты час адбываецца размова капрала і вартавога. Яны глядзяць на тое, як згушчаюцца хмары, падымаюцца хвалі і разумеюць, што хутка пачнецца бура. Гутарка праходзіла ў іспанскай фортэ. Менавіта сюды паспяшаўся ў пошуках прытулку рыбак. Пісьменнік не распавядае хто гэта быў, як звалі чалавека. Галоўнае тое, што ў яго была лодка. Менавіта яе ўвёў у свой аповяд Караленка. Кароткі змест «Імгненне» дапаможа чытачу разабрацца ў тым, навошта быў патрэбны гэты атрыбут з белымі ветразямі.
Рыбак разумеў, што да берага на сваёй пасудзіне ён ужо ніяк не дабярэцца, бо бура мацнее на вачах, падымаліся высокія суровыя хвалі. Тады ён накіраваў паруснік да форта і стаў прасіць там прытулку. Гадзінны спачатку сказаў, што спытае дазвол у начальства. Афіцэр дазволіў пусціць рыбака. Чалавек знайшоў прытулак на ўсю ноч, а лодка была прывязаная ля сцен форта. Вось так пачынаецца аповяд, які прыдумаў Караленка. Кароткі змест «Імгненне» пазнаёміць чытача з галоўным дзеючай асобай.
зняволены Диац
У фортэ знаходзілася і ваенная турма. У ёй вось ужо больш за дзесяць гадоў адбываў зняволенне іспанец Хазэ-Марыя-Мигуэль-Диац. Ён удзельнічаў ва ўзброеным паўстанні. Спачатку мяцежніка прысудзілі да смяротнага пакарання, але потым замянілі яе зняволеннем. Так распавядае пра яго Караленка, кароткі змест «Імгненне» пазнаёміць чытача з умовамі знаходжання і раскажа аб паводзінах вязня. Спачатку Диац не хацеў мірыцца са сваёй доляй. Ён быў поўны фізічных і душэўных сіл. Мяцежнік спрабаваў расхістаць краты і выцягнуць некалькі камянёў, каб пракласці сабе шлях да свабоды. Але паступова ён стаў разумець марнасць сваіх спробаў і змірыўся.
Диац шмат спаў, глядзеў у акно. Ён спадзяваўся пачуць стрэлы, якія падарылі б яму надзею на вызваленне. Бо гэта азначала б новае паўстанне.
Шлях да свабоды
У той вечар зняволены зноў глядзеў у акно, але за гады, праведзеныя ў няволі, погляд яго станавіўся ўсё больш спакойным і абыякавым. Ён стаў успамінаць, здалося яму ў сне, ці ён сапраўды бачыў нейкае людскае хваляванне і чуў стрэлы? Пакуль ён не мог даць сабе адказ на гэтае пытанне. Што ж далей падрыхтаваў чытачу Караленка? Кароткі змест «Імгненне» раскажа пра гэта.
Диац выглянуў у акно і ўбачыў белы ветразь. У галаве яго пранесліся думкі аб магчымым вызваленні. Вязень раптам выразна ўспомніў, што ён сапраўды чуў стрэлы. Гэта надало яму сілы. Ён скінуў з сябе соннае здранцвенне і пачаў з усіх сіл абедзвюма рукамі трэсці краты. Камяні, размешчаныя вакол яе, ўпалі, і рашотка паддалася. Диац зняў яе і выскачыў у акно.
Ён трапіў у ваду і на час страціў прытомнасць. Ачуўшыся, вязень падумаў, што ў такой бездані лёгка загінуць, а ў камеры няма небяспекі, там суха. Диац зноў залез у памяшканне і прычыніў за сабою краты.
Але на гэтым не сканчае апавяданне Караленка. Кароткі змест «Імгненне» распавядае пра тое, што мяцежнік ўсё-ткі адважыўся бегчы і скокнуў у лодку. Гадзінны няхутка, але заўважыў яго. Але Диац думаў толькі пра свабоду, і стрэлы яго не спынілі. Аднак незразумела, ці выжыў Диац падчас буры.
Вось такі напісаў Караленка аповяд. Імгненне свабоды даражэй некалькіх гадоў зьняволеньня - такі асноўны вывад дадзенага літаратурнага твора.
Similar articles
Trending Now