ЗаконКрымінальнае права

Крымінальны кодэкс. Хуліганства, артыкул 213

Крымінальная адказнасць за такое злачынства, як хуліганства (артыкул 213, ч.1), надыходзіць толькі пры ўмове прымянення асобай зброі або некаторых прадметаў, якія могуць быць вытлумачаны як такое. Калі на асобу здзейснена замах без прымянення зброі (да ліку такіх злачынстваў адносяць пабоі або прычыненне шкоды здароўю), то такія дзеянні кваліфікуюць як злачынства, накіраваныя супраць асобы, у дадзеным выпадку хуліганскія матывы разглядаюць як кваліфікуючымі прыкмета.

Парушэнне грамадскага парадку, якое выяўляецца ў праяве непавагі да навакольных, характарызуе такое злачынства, як хуліганства, артыкул разглядае ў якасці норм грамадскага парадку як пэўныя стандарты, устаноўленыя дзяржавай, так і патрабаванні маралі. Пад відавочным непавагай да грамадства прынята разумець дэманстратыўнае парушэнне (наўмыснае) устаноўленых правілаў. У якасці праяў хуліганства, напрыклад, можна назваць зневажальнае абыходжанне да навакольных, закалоты і працяглыя замаху, а таксама ўпартае здзяйсненне дзеянняў, якія нясуць небяспеку грамадству.

Артыкул 213 (хуліганства) паказвае наневозможность звесткі кваліфікацыі прыкмет хуліганскіх дзеянняў толькі да нанясення цялесных пашкоджанняў або да збіццю. Існуюць і іншыя праявы гвалту, напрыклад, калі адна асоба сутыкае іншае ў бруд. У любым выпадку, у якасці асноўнага прыкметы падобных меркаванняў прымаецца фізічнае ўздзеянне ў дачыненні да пацярпелага.

Яшчэ адным прыкметай злачынстваў, кваліфікуе як хуліганства, артыкул называе наяўнасць прамога намеру, таму падобным чынам не можа быць кваліфікавана гвалт, здзейсненае па прычыне асабістай непрыязнасці у коле блізка знаёмых асоб, у бязлюдным месцы і з ужываннем зброі. Аднак калі падобныя дзеяннi ажыццяўляюцца ў грамадскім месцы, прычым вінаваты ўсведамляе, што такім чынам ён парушае ўстаноўлены ў соцыуме парадак, перашкаджае нармальнаму функцыянаванню прадпрыемства, грамадскага транспарту, яны падпадаюць пад кваліфікацыю хуліганства, прычым крымінальна караюць.

Ёсць яшчэ шэраг дзеянняў, кваліфікуе як хуліганства. Артыкул паказвае на злачынствы, прычынай якіх стаў малазначны нагода, які несувымерны з прычыненне гвалтам. Гэта можа быць, напрыклад, выпадковае сутыкненне ў грамадскім транспарце, або банальны адмову саступіць месца.

Артыкул за хуліганства паказвае на тое, што ў якасці падставы для прызнання злачыннага дзеяння, здзейсненага групай асобаў, і па папярэдняй змове, неабходна наяўнасць паміж імі дамоўленасці яшчэ да пачатку злачынства. Не патрабуе змовы толькі ўжыванне ў злачынных дзеяннях зброі. Аднак калі адзін індывід, які з'яўляецца чальцом групы, убачыў, што яго саўдзельнік мае намер прымяніць зброю, і не спыніў хуліганскіх дзеянняў, то ён падлягае крымінальнай адказнасці па разгляданай артыкуле, часткі 2-й.

Частка першая 213-й артыкула прадугледжвае адказнасць за хуліганства, пры здзяйсненні якога было ўжыта зброю (альбо прадмет, які выкарыстоўваецца як такое). Адказнасць па дадзенай частцы артыкула надыходзіць, калі ўжывалася не толькі агнястрэльная, пнеўматычная, газавае або халодная зброя, але таксама разнастайныя прадметы бытавога або гаспадарчага прызначэння, якія разглядаюць як здольныя ўразіць жывую сілу.

Калі супраціў супрацоўнікам паліцыі быў аказаны ўжо пасля здзяйснення злачынных дзеянняў, яны не могуць разглядацца як хуліганства, і кваліфікавацца часткай 2-й 213-й артыкулы. Іх вылучаюць у самастойнае злачынства і кваліфікуюць у залежнасці ад ступені цяжару наступстваў.

Адказнасць па ч.1 надыходзіць з 16, а па другой частцы - з 14 гадоў.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.