Мастацтва і забавыЛітаратура

Аналіз «Мужнасці» Ахматавай А. А.

Ганна Ахматава - найвялікшая паэтка Срэбнага стагоддзя, моцная і мужная жанчына. Яе лёс нельга назваць ціхамірнай і лёгкай, на долю жанчыны выпала нямала цяжкіх выпрабаваньняў. Аднак сілу духу яна не страціла да самага канца і імкнулася падзяліцца сваёй стойкасцю і вопытам ва ўласных вершах. Адзін з твораў, якія напісала Ганна Ахматава, «Мужнасць» (аналіз верша прадставім ніжэй), будзе прадметам гэтага артыкула.

Аб паэце

Сёння імя Ганны Ахматавай вядома ва ўсім свеце, аднак сучасная ёй цэнзура не прапускала да публікацыі многія з яе вершаў. Жорсткім рэпрэсіям падвергліся бліжэйшыя людзі Ахматавай - першы муж Мікалай Гумілёў, трэці муж Мікалай Пунин і любімы і адзіны сын Леў Гумілёў. Мужчыны былі арыштаваныя па загадзе ўладаў і аб'яўлены ворагамі народа. Пакуты маці, якая насіла перадачы сыну ў турму, выстойваць бясконцыя чэргі ў любы час года, якая перажыла адчай і страх, але не страціла свайго мужнасці, апісаны ў знакамітай паэме «Рэквіем» - помніку трагедый і смутку. Становіцца ясна, прачытаўшы вершы паэткі і выканаўшы іх аналіз: мужнасці Ахматавай не займаць! Яна была чалавекам з моцным характарам і ў большасці сваёй пісала пра ўласных пачуццях, хоць мастацкія творы і носяць выдуманы характар.

У палітычных пытаннях Ганна Ахматава заўсёды заставалася на баку народа. Гэта было прадэманстравана і ў паэме «Рэквіем», дзе паэтка апісала сваё месца ў шэрагу няшчасных жонак і маці, рыдала ў чэргах на марозе, і ў вершы «Мужнасць», прысвечаным сіле духу рускага народа.

Ганна Ахматава, «Мужнасць»: аналіз верша

Твор напісана ў 1942 годзе, у час Вялікай Айчыннай вайны. Гэта важнейшы факт, які варта ўлічыць, праводзячы аналіз «Мужнасці». Ахматова сама перажывала нягоды вайны і не змагла паставіцца абыякава да гэтай падзеі. Зразумела, у вершы паэтка звярнулася да народа. Мужнасць - гэта тое, што ўласціва рускаму чалавеку. Толькі рускі народ здольны забыць пра роспачы i страху, сабраць апошнія сілы ў кулак і паўстаць супраць чорнай несправядлівасці. Ганна Ахматава кажа з вачэй народа, яна сама прыраўноўвае сябе да народа, займеннік «мы», якое ўжываецца па ўсім тэксце верша, паказвае на аб'яднанне сябе і іншых. Згуртаванасць ў цяжкае ваенны час - адзіны спосаб атрымаць перамогу. І ў гэтым галоўная сіла народа, яго сэнс. Аналіз «Мужнасці» Ахматавай дазваляе заключыць, што ў ёй самой моцны патрыятычны дух, і яна, без усялякага сумнення, кінулася б у бой за ўласную Радзіму.

Успамінаючы подзвігі савецкіх салдат і нават дзяцей і жанчын, можна не сумнявацца, што за любімую краіну, за праўду і справядлівасць людзі гатовыя былі страціць дома і маёмасць, без страху і шкадавання легчы пад кулі, аддаць сваё жыццё дзеля агульнага дабра і будучыні нашчадкаў.

Паэзія ў гады вайны

Падчас вайны падтрымка паэтаў была вельмі важная для людзей і байцоў. Словы пра мужнасць і бясстрашнасць матывавалі салдат, з вершамі і песнямі яны адпраўляліся ў бой, перадавалі іх з вуснаў у вусны. Верш Ахматавай мае вялікую сілу, яе словы звернутыя да ўсіх. Паэтка заклікае памятаць пра тое, дзеля чаго варта праявіць сваё мужнасць: дзеля захавання Радзімы, дзеля будучых пакаленняў, дзеля мірнага неба над галавой. Рускі народ не дазволіў бы фашыстам захапіць сваю зямлю, зрабіць рабамі сваіх дзяцей, знішчыць культуру і рускае слова, бо руская мова - найвялікшая спадчына для нашчадкаў. Менавіта гэта паэтка і сцвярджае ў апошніх радках свайго верша. Галоўнае, да чаго заклікае Ганна Ахматава, - мужнасць.

Кароткі аналіз паэтычных характарыстык творы прадастаўляецца ніжэй.

паэтыка

Верш напісана урачыстым, абвяшчаўся тонам, які гучыць гучна, нібы яго дэкламуе сама Ганна Ахматава. Аналіз верша «Мужнасць» паказвае, што ён напісаны четырёхстопным амфібрахій. Верш гучыць эмацыйна, але экспрэсія выдаецца толькі ў канцы апошняй радкі і дэманструецца з дапамогай клічніка. У творы выкарыстана мала эпітэтаў, багата ужытыя яны толькі да характарыстыкі рускага слова: «вялікае», «вольны», «чыстае». Гэта падкрэслівае яго значнасць у вершы, у гісторыі краіны і ў жыцці самой паэткі.

Правёўшы аналіз «Мужнасці» Ахматавай, можна сказаць, што толькі чалавек, усёй душой радзеюць за сваю Радзіму, які загарэўся патрыятызмам, мог напісаць такое верш. Ганна Ахматава вяшчае з натоўпу, яна сама знаходзіцца сярод народа, менавіта таму яе твор гучыць так моцна і так шчыра.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.