Публікацыі і напісанне артыкулаўМастацкая літаратура

Ўспамінаем класіку. Кароткі змест «Вёска» Бунін

Іван Аляксеевіч Бунін - вядомы рускі пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі. У сваіх творах ён адбіў зьмізарненьне рускай вёскі пасля рэвалюцыйных падзей (1905 году), забыццё і страту маральных асноў жыцця людзей. Аўтар адным з першых адчуў, у якія змены будуць у Расіі, як яны адаб'юцца на яе грамадстве.

Жорсткі аблічча рускага сяла малюе ў сваіх творах Бунін. «Вёска», тэма якога «жыццё і побыт сялян пасля адмены прыгоннага права», - аповяд пра лёс двух братоў. Кожны з іх абраў свой жыццёвы шлях. Яны былі нашчадкамі прыгонных сялян. Тут прыведзена кароткае змест.

«Вёска». Бунін - знаёмства з братамі Красава

Час дзеяння аповяду - канец 19-га стагоддзя і пачатак 20-га. Галоўныя героі - два браты, Кузьма і Ціхан, якія нарадзіліся і вырасьлі ў вёсачцы Дурновке. Калі-то ў іх было агульную справу - яны займаліся гандлем. Потым адбылася сварка, і шляхі братоў разышліся. Ціхан узяў у арэнду заезны двор, адкрыў лавачку і кабак. Ён скупляў за бясцэнак зямлю і хлеб у памешчыкаў і неўзабаве стаў даволі заможным чалавекам. Разбагацеўшы, гандляр купіў панскі маёнтак.

Другі брат, Кузьма, пайшоў працаваць па найму. Па натуры ён моцна адрозніваўся ад свайго сваяка. З дзяцінства Кузьма імкнуўся да грамаце, чытаў кніжкі. Ён марыў стаць адукаваным чалавекам, яму падабалася прымаць удзел у літаратурных спрэчках. Грамацей марыў стаць вялікім пісьменнікам і паэтам. Аднойчы ён нават прымаўся за кампазітарства і выдаў няхітрую кніжку сваіх тварэнняў. Твор не карысталася попытам. На далейшае развіццё пісьменніцкай кар'еры грошай у Кузьмы не было. Шмат гадоў ён правёў у бясплённых пошуках працы. Жыццё не складвалася, і ён запіў.

Браты зноў разам

Праз некалькі гадоў доўгай разлукі Ціхан вырашыў адшукаць свайго брата. Яго жыццё таксама нельга назваць шчаслівай. Багацце не прынесла яму радасці. Жонка хварэла і нараджала толькі мёртвых дзяўчынак. Сваё вялікая гаспадарка яму няма каму было пакінуць. Суцяшэнне ад вясковай бытавухі ён знайшоў у карчме. Ціхан пачаў паволі папіваць. У гэты час ён і шукае брата, і прапануе яму ўзяць на сябе кіраванне сядзібай.

У нялёгкі для Расіі час напісаў сваёй аповяд Бунін «Вёска». Кароткі змест не можа перадаць усю трагічнасць лёсаў былых сялян, якія не змаглі знайсці сябе ў новым постреволюционном свеце.

Жыццё Кузьмы ў Дурновке

Кузьма прыняў запрашэнне Ціхана і перабраўся жыць у Дурновку. Удзень ён чытаў газеты і рабіў нататкі пра ўсё тое, што адбываецца навокал. А ноччу хадзіў з выбівачкай - вартаваў маёнтак. Ціхан зараз з'яўляўся рэдка. Спачатку Кузьме падабалася такая спакойнае жыццё.

Але, неўзабаве ім авалодала нуда ад таго, што няма з кім было нават словам перамовіцца. Адзінай жывой істотай у доме была кухарка Аўдоцця. Але яна заўсёды маўчала. І нават тады, калі Кузьма захварэў, пайшла спаць у людскую, пакінуўшы яго ў бездапаможным стане. Нам не суджана зразумець адзінота і пакінутасць Кузьмы, прачытаўшы толькі кароткі змест. «Вёска» Буніна паказвае нам глыбокі вобраз спагадлівага, але нікому не патрэбнага чалавека.

Ціхан «клапоціцца» пра лёс Аўдоцці

Як толькі Кузьма акрыяў ад хваробы, ён паехаў да брата. Той прыняў яго ветліва, аднак цікавасці да жыцця брата не выявіў.

Справа ў тым, што думкі Ціхана былі занятыя прыладай лёсу кухаркі Аўдоцці. Шмат гадоў таму ён сілай завалодаў ёю, зганьбілі тым самым перад усёй вёскай. Пасля гэтага дзяўчына выйшла замуж, але жыццё яе ня задалася. Муж жорстка збіваў яе, па ўсёй бачнасці, у адплату за яе ганьба. Калі тыран памёр, Ціхан вырашыў дапамагчы Аўдоцця зноў выйсці замуж і вызначыў у жаніхі Дзяніска - безгаспадарчых і жорсткага мужыка, які збівае нават ўласнага бацькі. Тым самым пан спадзяваўся замаліць свой грэх маладосці.

Ўсю бескарыснасць і глупства гэтай недарэчнай задумы можа перадаць нават кароткі змест. «Вёска» Буніна дэманструе нам гібель векавых маральных асноў ў постреволюционном грамадстве.

вяселле Аўдоцці

Кузьма, пачуўшы аб намерах брата, паспрабаваў адгаварыць Аўдоццю ад гэтай задумы. Сама яна не спяшалася замуж, але адмовіцца ад гэтага ёй было няёмка. Бо Ціхан Ільіч ўжо панёс выдаткі. Нікому не патрэбная вяселле адбылося. Кузьма са слязамі блаславіў жанчыну да вянка. Аўдоцця горка плакала, аплакваючы сваю незайздросную долю. П'яныя госці на вяселлі спявалі і скакалі. А за акном выла і бушавала лютаўская завіруха.

Тут прыведзена кароткае змест. «Вёска» Буніным І. А. напісана больш за 100 гадоў таму. З тых часоў шмат што змянілася ў нашым жыцці. Але маральныя каштоўнасці застаюцца усё тымі ж. Таму актуальнасці аповяд не губляе і ў нашы дні.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.