АдукацыяГісторыя

Узяцце Бастыліі

Кожны год 14 ліпеня французы адзначаюць Дзень ўзяцця Бастыліі. Свята вельмі своеасаблівы і даволі нечаканы. І каб разабрацца, з чым жа ён звязаны, неабходны невялікі экскурс у гісторыю.

Магутная крэпасць, з высокімі сценамі і васьмю вежамі, Бастылія будавалася больш за 10 гадоў, 1370-1381 гг. І практычна з самага пачатку крэпасць служыла турмой. Спачатку ў ёй утрымлівалі самых небяспечных злачынцаў, з часам яна стала палітычнай турмой. І ў тым жа XVIII стагоддзі яе вязнямі пабывалі многія вядомыя людзі, у тым ліку цэлых два разы на яе быў складзены Вальтэр, вялікі філосаф таго часу, а таксама граф Каліёстра, графіня дэ Ламотт, маркіз дэ Сад, Нікаля Фуку і г.д. Спіс можна працягваць, але мэта артыкула не ў гэтым.

Заключалі ў гэтую турму па асабістым загадзе караля, без суда і следства, так бы мовіць. Ды і парадкі ў Бастыліі былі нашмат стражэй, чым у любой іншай турме. Цалкам натуральна, што менавіта гэтая крэпасць асацыіравалася ў парыжан, ды і ў частцы французаў, з дэспатызмам і палітычным самаўпраўнасцю. І гэта, разам з тым фактам, што ў склепе крэпасці захоўваліся боепрыпасы, зрабіла ўзяцце Бастыліі практычна непазбежным.

Рэвалюцыйны настрой у народзе ў 1789 г. нарастаў імкліва. Да сярэдзіны ліпеня таго года феадальна-саслоўныя Генеральныя штаты, скліканыя ў траўні гэтага ж года, самаадвольна пераўтварыліся ў бессословное ўстанова, якое пазіцыянавала сябе, як носьбіт народнай волі і на гэтай падставе прэтэндавала на вярхоўную ўладу. У след за гэтым Нацыянальны сход, створанае дэпутатамі «трэцяга саслоўя», аб'явіла сябе Нацыянальным устаноўчым сходам.

З мэтай спыніць якая пачыналася рэвалюцыю да Парыжа былі сцягнутыя войскі, якія складаюцца з замежных наймітаў у колькасці больш за 20 000. Затым быў адпраўлены ў адстаўку адзін з папулярных у народзе міністраў, а менавіта Жак Некар. Яго месца заняў барон Бретейль. Гэтая навіна ўстрывожыла жыхароў Парыжа, якія баяліся разгрому Нацыянальнага сходу, бо на яго ўскладаліся такія надзеі. Кожнае з гэтых падзей патроху ўзмацняла народны гнеў і тым самым набліжала ўзяцце Бастыліі.

Рэвалюцыянеры пачалі заклікаць народ да паўстання, самым вядомым з агітатараў быў Каміл Демулен. З прычыны гэтага ў Парыжы 13 ліпеня пачынаюцца беспарадкі, у прыватнасці быў разрабаваны манастыр Сен-Лазар. Калі быць дакладным, то яго збожжасховішча. Парыжскі магістр Жак дэ Флесселль імкнуўся спыніць беспарадкі і стварыў гарадскую міліцыю, у склад якой увайшло каля 48 тысяч чалавек. Аднак узбройваць міліцыю не сталі.

А потым было ўзяцце Бастыліі. 14 ліпеня ўзброеная натоўп парыжан, колькасцю каля 50 000 чалавек, разрабавала склады зброі пры Доме інвалідаў (гэтым словам у Францыі тады называлі ветэранаў, якія ўжо выйшлі на пенсію). Такім чынам, у руках мяцежнікаў аказалася каля 40 000 стрэльбаў. Наступным пунктам у іх маршруце была Бастылія, бо ў яе падвалах, як ужо гаварылася раней, захоўваліся порах і кулі.

Да маркізу дэ Лонэ паўсталымі была накіравана дэлегацыя з просьбай выдаць боепрыпасы, каб узброіць гарадскую міліцыю. Дэ Лонэ прыняў дэлегацыю ў вышэйшай ступені прыязна, аднак выдаць боепрыпасы адмовіўся. Адна за другой дэлегацыі сыходзілі ні з чым.

Тым часам народ усё знаходзіўся на плошчу. Пры гэтым гарнізон Бастыліі складаўся ўсяго з 114 чалавек, з іх 32 былі швейцарскімі гвардзейцамі, а тыя, што засталіся 82 - інвалідамі. Акрамя таго, на сценах крэпасці было ўстаноўлена 13 гармат. У сярэдзіне дня, а менавіта ў полвторого, з гэтых гармат быў адкрыты агонь па натоўпе, якая сабралася каля крэпасці. Вынікам гэтай акцыі стала гібель 89 чалавек, а таксама 73 былі параненыя. Пасля гэтага да маркізу было накіравана яшчэ некалькі дэлегацый, а затым, да пад'ёмнага мосце падагналі захопленыя ў Доме інвалідаў гарматы.

Бачачы такую дэманстрацыю сіл і намераў, дэ Лонэ ўжо не спадзяваўся на падмацаванне з Версалю і таму вырашыў падарваць крэпасць. Для гэтага ён спусціўся ў склеп, дзе захоўваўся порах з запаленымі фитилём. Аднак здзейсніць задуманае яму не далі. Гарнізон Бастыліі склікаў ваенны савет, на якім практычна аднагалосна прагаласавалі за здачу.

У абмен на абяцанне захаваць жыцці абаронцам крэпасці, тыя здалі Бастылію ўжо да 17 гадзін. Так скончыўся штурм Бастыліі. Практычна ўсе абаронцы крэпасці, а таксама магістр дэ Флесселль былі забітыя абуранай натоўпам. Гэта падзея была першай перамогай народнай рэвалюцыі. Нягледзячы на тое, што ўзяцце Бастыліі не было вялікай перамогай, яно ўсё ж адыграла важную ролю ў гісторыі Францыі. З часам гэтая падзея стала сімвалам непазбежнай перамогі над дэспатызмам.

Пачынаючы з 1880 г. Дзень ўзяцця Бастыліі адзначаецца як нацыянальнае свята.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.