Навіны і грамадстваЗнакамітасці

Пётр Алейнікаў: біяграфія, фільмаграфія

Пётр Алейнікаў - гэта вядомы савецкі акцёр сярэдзіны мінулага стагоддзя. Дата нараджэння - 1914/07/12. Месца нараджэння - Магілёўская губерня, вёска Кривель.

цяжкае дзяцінства

Пётр Алейнікаў застаўся сіратой ў 1920 годзе. Спачатку, сплаўляючы лес па рацэ, загінуў бацька, і амаль следам пайшла з жыцця маці. А праз 12 гадоў, у 1932 году, смерць забрала сястру Кацярыну і брата Мікалая.

Але яшчэ да смерці брата і сёстры Пётр стаў часта сыходзіць з хаты. Ён хадзіў па вуліцах, пабіраўся. Пазней маленькі Пеця трапляе ў Шклоўскую школу-інтэрнат. Менавіта там ён, будучы дзіцем, стаў задумвацца аб акцёрскай прафесіі. Справа ў тым, што Пётр часцяком наведваўся да мясцовага кінамеханіку, які распавядаў яму, як ствараюцца і запісваюцца на плёнку фільмы і якім чынам малюнак потым праецыюецца на экран. З таго моманту ў хлопчыка з'явілася мара: ён вырашыў стаць артыстам. Петя шчыра верыў, што калі-небудзь гэтая мара здзейсніцца, але для гэтага трэба патрапіць у сталіцу. Летуценнік збягае з інтэрната і садзіцца зайцам на адзін з цягнікоў. Але даехаць да сталіцы ў гэты раз яму было не наканавана. На адной з станцый яго злавілі. Пасля гэтага здарэння Пятра вызначаюць у Барсуковскую дзіцячую працоўную калонію. Там ён з задавальненнем наведваў драматычны гурток, у якім сыграў свае першыя ролі.

Вучоба ў Інстытуце сцэнічных мастацтваў

Наступнай прыпынкам на жыццёвым шляху будучага артыста стала Магілёўская камуна ім. Дзесяцігоддзі Кастрычніцкай рэвалюцыі. Там ён сам стаў ініцыятарам стварэння драматычнага гуртка, рэпертуар для якога выбіраў самастойна.

У 1930 годзе, атрымаўшы на рукі рэкамендацыйны ліст ад адміністрацыі камуны, 16-гадовы Пётр Алейнікаў прыязджае ў Ленінград. Там ён паспяхова паступае ў Інстытут сцэнічных мастацтваў. На факультэце кіно Алейнікаў вучыўся ў даволі вядомага рэжысёра Сяргея Герасімава. Настаўнік ўжо тады стараўся падтрымліваць сваіх вучняў і даваў ім магчымасць праявіць свае акцёрскія здольнасці ва ўласных кінакарцінах.

першае каханне

Пётр Алейнікаў, біяграфія якога як кінаартысты пачалася менавіта ў фільмах Герасімава, сустрэў сваю першую любоў на здымачнай пляцоўцы. Ён без аглядкі ўлюбляецца ў сваю партнёрку, пачаткоўцаў акторку Тамару Макараву. Аднак пра свае пачуцці юнак сказаць не вырашаўся, маўкліва пераносячы любоўныя пакуты. У выніку Тамара выходзіць замуж, але не за Алейнікава, а за Герасімава. Забіты горам Пётр заліваў праблемы алкаголем, што скончылася доўгім запоем. Працягваць здымкі ён не мог і пакінуў пляцоўку.

першыя ролі

Першыя эпізадычныя ролі Пётр Алейнікаў згуляў у карцінах "Сустрэчны" і "Сяляне". А сапраўдным трыумфам стала для яго роля Пецькі Малібога ў фільме таго ж Герасімава «Сямёра смелых", які выйшаў на экран у 1936 годзе. Сюжэт карціны апавядае пра групу маладых палярнікаў, якія стойка і смела асвойвалі Крайнюю Поўнач. Цікава, што яго партнёркай стала тая самая Тамара Макарава. У мэтах аднаўлення рэальнай карціны падзей здымачная група аб'ездзіла шмат нязведаных месцаў. Акцёры караскаліся па ледніка Эльбруса, зімавалі на выспах у Баранцавым моры, трэніраваліся ў лыжным і парашутным спорце на Хібіны.

«Трактарысты»

Пазней ужо жанаты Пётр Алейнікаў, акцёр у той час ужо вядомы, здымаецца ў культавай музычнай камедыі «Трактарысты». Пасля прэм'еры выканаўцы галоўных роляў Андрэеў і Алейнікаў сталі ці ледзь не самымі папулярнымі артыстамі краіны. Нястрымнае і ўсенароднае абажанне, звернутае да двух прыяцелям, выбаўляла іх у многіх далікатных сітуацыях. Распавядалі, што аднойчы ў Кіеве, быўшы ладна падпіўшы, Алейнікаў і Андрэеў не дайшлі да гасцініцы, у якой жылі, а заначавалі не дзе-небудзь, а ў вітрыне мэблевага магазіна, дзе стаяў выставачны ўзор канапы. Раніцай яны ачуліся ўжо ў КПЗ. Строгі дзяжурны артыстаў даведаўся, але пратакол ўсё роўна збіраўся аформіць. Пасля безвыніковых дамаўленняў раззлаваны Андрэеў перакуліў на складзены пратакол чарніліцу. Выклікалі начальніка. Той прыехаў, ды не адзін, а з цэлай гуртам сваякоў і сяброў. Пасля чаго затрыманне плаўна перацякло ў застолле з песнямі і танцамі.

Пётр Алейнікаў, фільмаграфія якога працягнулася галоўнай роляй у экранізацыі казкі Яршова "Канёк-Гарбунок", становіцца народным улюбёнцам. Цікава, што ў гэтай карціне ён здымаўся з жонкай Валянцінай і маленькім сыночкам Тарасам.

страшная хвароба

У 1946 годзе яму прапануюць ролю Вані Курскага ў киноромане "Вялікае жыццё". Ён пагадзіўся. Фільм быў паспяховым.

І такіх вось характэрных роляў Пётр Мартыновіч мог выканаць яшчэ вельмі шмат, калі б не прыхільнасць да алкаголю. Яго талент і заслугі перакрэслівае зусім неадэкватнымі паводзінамі, якое ён не раз дэманстраваў на здымачнай пляцоўцы. Яго перасталі запрашаць, таму што ён мог не прыйсці на рэпетыцыі, на здымкі ці ўвогуле сысці ў запой і прорву невядома куды.

Алкагалізм моцна падрываў здароўе артыста. Частае ўжыванне спіртнога справакавала з'яўленне мноства захворванняў сэрца, сасудаў, апорна-рухальнага апарата. А ў пачатку 60-х гадоў з-за прагрэсуючага мокрага плеўрыту адмовіла адно лёгкае, у выніку чаго яго прыйшлося выдаліць.

У 1955 году пачатковец рэжысёр С. Растоцкіх прыступіў да здымак сваёй першай карціны "Зямля і людзі". На свой страх і рызыка запрасіў на адну з роляў Алейнікава, які да таго часу ўжо некалькі гадоў наогул не здымаўся. Пётр Мартыновіч клятвенна абяцаў рэжысёру, што не будзе піць і не падвядзе. Сваё абяцанне артыст выканаў, але пасля здымак зноў узяўся за старое і сышоў у працяглы запой. Хвароба канчаткова праглынуў яго. З сям'і Алейнікаў сышоў, зусім забыўшыся пра жонку і дзецях (акрамя сына, у яго была малодшая дачка Арына). Жыў невядома дзе, як правіла, гэта былі кватэры зусім чужых людзей, якія, гэтак жа як і ён, апынуліся ў палоне страшнай хваробы - алкагалізму.

Апошняй яго працай быў удзел у фільме «здаволення смагі». Тады, за некалькі месяцаў да смерці, ён нібы даказаў на развітанне, што з'яўляецца сапраўды таленавітым і надзейным акцёрам. Ён не піў, працаваў на здымачнай пляцоўцы па 12 гадзін, дзівячы ўсіх сваім працавітасцю.

Але змучаны арганізм не вытрымаў. Пётр Алейнікаў - акцёр, біяграфія якога даказвае, да якіх трагічных наступстваў прыводзіць злоўжыванне алкаголем, - сышоў з жыцця 9 чэрвеня 1965 года. Яго цела спачывае на Новадзявочых могілках.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.