Мастацтва і забавыАнтыкварыят

Мора, мора, мора.

Седзячы на беразе, пазiраў на далеч нясуцца хваляў, міжволі прыходзіць у галаву думка: А што там, за гарызонтам?

Бясхмарнае неба і прамяні пякучага сонца просяць не думаць пра шматлікія праблемы, а гук прыбойнай хваляў напаўняе чымсьці невядомым душу і прымушае паслабіць цягліцы, заплюшчыць вочы, і пагрузіцца ў цемру захапляльных гісторый, якія дапамагаюць, хоць на хвілінку, забыцца пра мітуслівым горадзе, з яго трывожнай жыццём і бясконцай паспехам.

Можна прадставіць мноства гісторый, самая банальная - бясстрашны камандзір пірацкага карабля, які не дрыжыць перад штармамі і дзікімі хвалямі. Капітан, якога баяцца, паважаюць і любяць усе матросы, накшталт, Джона Крывы Ногі, аднавокі Джорджа і Элвіна Крука.

Можна ўявіць сябе на месцы разумнага дэльфіна, баязлівай рыбкі або вечна галоднай акулы. Гэта ўжо хто і як сябе ўяўляе.

Магчымы варыянт з пацярпелым караблекрушэнне юногой, якога потым знайшла па сярэдзіне акіяна русалка і падкінула да сушы. А потым адказваць на пытанні: "Як ты дабраўся да Партугаліі, знаходзячыся па сярэдзіне Ціхага акіяна?" вар'яцкімі казкамі пра русалкі, у якую ён, апыняешся закахаўся, і пасля двух цяжкіх гадоў праведзеных у псіхушцы, адправіцца адным у цэнтр акіяна, каб знайсці сваю каханую "Божую стварэньне", а потым, не даплываў назад да сушы, памерці ад голаду.

У кожнага свае гісторыі, але ўсё ж такі, мора, гэта ўнікальны прыродны помнік Зямлі, які трэба захоўваць і берагчы ўсімі слам. Мора - гэта не толькі кранальны пейзаж, але і дом, для многіх прыгожых Зямных стварэнняў. Нельга не захапляцца морам, нельга не любіць яго, бо дзякуючы такім Божым збудаванням, свет напаўняцца фарбамі і светлымі ўспамінамі.

Дзякуй яму. Дзякуй, мора!

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.