ЗдароўеПрэпараты

Мазь Вішнеўскага: калі яе прымяненне мэтазгодна, а калі не?

Напэўна, няма чалавека, які не ўяўляе сабе, што такое мазь Вішнеўскага. Можна колькі заўгодна іранізаваць адносна яе рэзкага паху, але як толькі пачынае нешта дзесьці нарывацца, перш за ўсё мы ўспамінаем менавіта аб гэтай самай народнай мазі, рэцэпт якой належыць знакамітаму хірургу А. В. Вішнеўскаму.

Мазь Вішнеўскага: склад і ўласцівасці

Асноўным кампанентам мазі Вішнеўскага з'яўляецца бярозавы дзёгаць, ён здаўна ўжываўся ў вёсках як сродак, якім сяляне лячылі разнастайныя болькі, як свае, так і сваіх хатніх жывёл. Таксама ў складзе мазі прысутнічаюць ксероформ і касторовое алей. Усе гэтыя 3 кампанента, узятыя ў прапанаваных Вішнеўскі прапорцыях - а менавіта па 3 часткі дзёгцю і ксероформа і 94 часткі касторового алею, прыгатаваныя ў лекавай форме бальзамічнага линимента, здольныя паляпшаць кровазварот у здзіўленых тканінах, а таксама дэзінфікаваць і адначасова падсушваць і змякчаць здзіўленыя ўчасткі.

У гады Другой сусветнай вайны мазь шырока ўжывалася пры лячэнні гнойных ран, трафічных язваў, пролежняў, апёкаў і абмаражэнняў. Больш за паўстагоддзя прайшло з таго часу, і медыцына ступіла далёка наперад, але баночка або цюбік самай вядомай мазі да гэтага часу ёсць практычна ва ўсіх у хатняй аптэчцы, паколькі гэты танны і эфектыўны прэпарат не страціў сваёй актуальнасці і ў нашы дні.

Сведчанні да ўжывання

Ужываюць мазь Вішнеўскага вонкавай ў выглядзе кампрэсаў, павязак, а таксама тампонаў для лячэння абсцэсаў, ран і язваў (у тым ліку варыкозных), якiя знаходзяцца ў стадыі гранулявання, а таксама пры захворваннях сасудаў ніжніх канечнасцяў (тромбафлебіт), лімфадэніту, лимфангоитов.

На спець гнайнік мазь Вішнеўскага накладваецца ў выглядзе марлевай павязкі з нанесеным на яе прэпаратам на 8-10 гадзін. У шэрагу выпадкаў робяць мазевой кампрэс, прыкрываючы месца павязкі цэлафанам або ваксаванай паперай. Пасля выдалення павязкі скуру трэба спачатку насуха выцерці, а затым апрацаваць спіртам, пасля чаго пры неабходнасці мазь накладваецца зноў.

Пры тромбафлебіце маззю прамакаюць кавалак марлі і ёю абмотваюць хворую канечнасць. Такую павязку трэба мяняць два разы на суткі, пры гэтым выкарыстоўваць адну мазь Вішнеўскага пастаянна не рэкамендуецца, лепш за ўсё чаргаваць яе з павязкамі, прасякнутымі гепариновой маззю.

Нават самыя цудадзейныя сродкі маюць супрацьпаказанні. Мазь Вішнеўскага - не выключэнне. Нягледзячы на яе цудадзейныя ўласцівасці, лекары папярэджваюць, што ў шэрагу выпадкаў трэба з асцярожнасцю ўжываць гэтую народную мазь. Акрамя таго, што мазь Вішнеўскага можа выклікаць алергію ў людзей, адчувальных да якога-небудзь з яе кампанентаў, трэба ўлічваць, што дадзены сродак было вынайдзена для паскарэння самаадвольнага выкрыцця гнайнікоў, ва ўмовах, калі своечасова аказаць хірургічную дапамогу няма магчымасці.

Справа ў тым, што пад маззю працэсы нагнаення паскараюцца, і, калі гнайнік размешчаны на паверхні, то пасля паскоранага самаадвольнага выкрыцця самавыгаенне надыходзіць хутка. А калі гнойны ачаг знаходзіцца ў глыбіні падскурнай клятчаткі, то ў вобласць нагнаення могуць быць ўцягнутыя яшчэ большыя аб'ёмы бліжэйшых тканін, больш за тое, у шэрагу выпадкаў такой гнойны працэс можа закрануць і размешчаную побач касцяную тканіну (асабліва гэтая сітуацыя небяспечная для нарывацца пальцаў). Таму сучасная хірургія настойвае на тым, што калі ёсць магчымасць своечасова звярнуцца да ўрача за аказаннем дапамогі, то гнайнік ў небяспечных зонах трэба абавязкова выкрываць, не чакаючы яго самаадвольнага прарыву.

Не грэбуйце зваротам па дапамогу да спецыялістаў, самалячэнне нават у простых, здавалася б, выпадках вельмі небяспечна!

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.