АдукацыяГісторыя

Кузьмінскі могілках - памяць пра будаўнікоў Царскага Сяла

Кузьмінскі могілках - адно з найстарэйшых у Ленінградскай вобласці. Сваю назву яно ўспадкавала ад аднайменнай слабады, што знаходзілася паблізу рэчкі Кузьминки ў XVIII стагоддзі. Затым, у пяцідзесятыя гады гэтага ж стагоддзя, яно стала Царскасельская, тым самым пазначыўшы павелічэнне колькасці «жыхароў» апошняга. Па той жа прычыне пагост некалькі разоў пераносілі, забараняючы хаваць у межах летняй імператарскай рэзідэнцыі. У эпоху Кацярыны Вялікай Кузьмінскі могілках перамясцілі за раку.

Павел не дараваў рукотворное дзецішча маці, і горад Сафія, які на задуму імператрыцы павінен быў стаць узорам для ўсёй дзяржавы, прыйшоў у запусценне. Гэта не азначае, што жыццё ў Царскім Сяле цалкам спынілася. Людзі па-ранейшаму тут жылі, а месцам іх апошняга спачынку станавілася, пасля адпявання ў Знаменская царквы, Кузьмінскі могілках. Гэта ж тычыцца і святароў, якія служылі ў гэтым храме, доўгі час лічыўся прыдворным.

Адмысловага згадвання заслугоўваюць архітэктары, якія ўзводзілі Царскае Сяло і стваралі яго архітэктурны ансамбль. Першым з іх лёг у асвячоную зямлю ў 1782 годзе Васіль Іванавіч Нэелі. Яго магіла ахоўваецца дзяржавай як помнік гісторыі. Дойліды позняга перыяду, Аляксандр Рамановіч Бах і сын, назіраўся працяг бацькава справу, пахаваныя ў канцы трыццатых гадоў XX стагоддзя.

Хоць і старадаўняе, але не вельмі знакаміта Кузьмінскі могілках. Спіс пахаванняў амаль не ўтрымлівае прозвішчаў, які ў сучаснага чалавека, што называецца, «на слыху», хоць гэта не заўсёды заслужана. Наведвальнікам варта ўшанаваць памяць Никтополиона Свяцк - паэта, героя-інваліда руска-турэцкай вайны 1877-1878 гадоў, сапраўднага рускага двараніна. Ён быў разбіты паралічом, рукамі пісаць не мог, і ствараў свае выдатныя творы, выкананыя пранізлівага пачуцці кахання, заціснуўшы пяро ў зубах.

Кнігавыдавец Пётр Пятровіч Сойкин таксама заслугоўвае павагі, як чалавек, які шмат зрабіў для культуры і асветы ў нашай краіне. Менавіта яму мы абавязаны трохтомнік А. Брема «Жыццё жывёл», першымі ў Расіі выданнямі фантастычных раманаў Жуля Верна і Чарльза Дзікенса.

Кузьмінскі могілках Наведваць Мікалаем Гумілёвым, тут быў пахаваны яго бацька.

Потым адбыўся Кастрычніцкі пераварот, і да бязлітаснасці новай улады да людзей дадалася жорсткасць у адносінах да іх памяці. Не стала выключэннем і Кузьмінскі могілках. Пушкін - так называецца Царскае сяло з 1937 года. Для бальшавікоў старыя магілы каштоўнасці не ўяўлялі, і, кіруючыся матэрыялістычным светапоглядам, яны дазвалялі разбураць надмагіллі, выкарыстоўваючы каштоўныя пароды каменя паўторна. У гады бязбожнасці на могілках масава знішчаліся крыжы, а храм быў у 1923 году разрабаваны. У 1939 годзе яго закрылі - як думалі тагачасныя гаспадары жыцця, назаўжды.

У гады Вялікай Айчыннай вайны тут праходзіла лінія абароны блакаднага Ленінграда. Кузьмінскі могілках прымала ахвяр баёў і бамбёжак. Іх хавалі ў брацкіх магілах.

Затым былі дзесяцігоддзі запусцення. У васьмідзесятыя гады XX стагоддзя горад разросся, пра старыя могілкі ўспомнілі, і тут зноў сталі хаваць. На падставе разбуранай падчас баёў Благавешчанскай царквы ў 2007 годзе ўзвялі капліцу, восеньскі сабой усіх, якія ляжаць у гэтай зямлі, як вядомых, так і невядомых. Хай будзе ім вечная памяць і вечны супакой!

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.