ЗаконДзяржава і права

Змест працоўнага дагавора

Адносіны паміж будучым работнікам і яго працадаўцам рэгулююцца з дапамогай працоўнага заканадаўства.

Паняцце і змест працоўнага дагавора вызначае 57 артыкул ТК. Ужо сам факт заключэння такога пагаднення азначае, што і для работнікаў і для працадаўцы абавязкова выкананне гарантый і правоў, прадпісаных заканадаўствам. Ўмовы, якія агаворваюць боку, і змест працоўнага дагавора дзеляцца на абавязковыя для выканання і дадатковыя.

Зразумела, што першыя пералічваюцца ў любым пагадненні. А вось дадатковых умоў можа і не быць у дагаворы. Але калi яны ёсць, то таксама павінны няўхільна выконвацца. Боку, якія складаюць змест працоўнага дагавора, могуць быць вольныя ў выбары патрабаванняў. Існуе толькі адно абмежаванне: заяўленыя ўмовы не павінны быць ніжэйшыя за тыя правоў, якія гарантуе працоўнае заканадаўства.

У артыкуле 57 ТК пералічваюцца наступныя абавязковыя патрабаванні, якія складаюць змест працоўнага дагавора:

- указанне назвы той арганізацыі, куды прымаецца будучы работнік; - указанне дакладнай даты першага дня працы. У выпадку афармлення працоўнага дагавора тэрміновага характару неабходна яшчэ і згадаць тэрмін заканчэння супрацоўніцтва і акалічнасць, якое паслужыла прычынай заключэння менавіта такога выгляду пагаднення;

- указанне функцый, якія даручаюцца работніку (пасада, прафесія па адукацыі, спецыяльнасць, узровень кваліфікацыі);

- указанне віду кампенсацыі і льгот, што належаць работніку за асаблівыя ўмовы працы (шкодныя, цяжкія або небяспечныя);

- ўдакладненне умоў выдачы зарплаты і выплат дадатковых (прэмій або надбавак, заахвочванняў). Памер іх залежыць ад пасады, якую займае новым супрацоўнікам, яго прафесіі, спецыяльнасці, паказчыкамі выкананага задання - якасцю і колькасцю;

- ўдакладненне часу, які выдаткоўваецца на працу і на адпачынак, калі яны не супадаюць з графікам, агульным для ўсяго калектыву. Гэта азначае, што ўтрыманне працоўнага дагавора павінна ўключаць і такія нюансы, як даўжыня працоўнага дня, яго нармаванне, гнуткасць графіка, зменнасць, існаванне дадатковага, акрамя асноўнага і абавязковага, адпачынку;

- ўдакладненне характару працы ў выпадку неабходнасці (напрыклад, праца ў дарозе); - уключэнне ўмовы аб абавязковай соц. страхоўцы супрацоўніка.

Як ужо гаварылася, у змест працоўнага дагавора, акрамя абавязковых умоў, могуць уваходзіць і наступныя дадатковыя:

- пра выпрабавальным тэрміне перад канчатковым прыёмам на працу. Гэта ўмова сустракаецца ўсё часцей. Такім чынам кіраўнік імкнецца застрахаваць сябе ад прыняцця ў штат кадраў, якія не адпавядаюць выстаўленым патрабаванням;

- калі работніку ў сувязі з выкананнем пасады стала вядомая службовая, камерцыйная або дзяржаўная таямніца, якая ахоўваецца законам, ён абавязуецца яе не выдаваць. Працадаўца павінен перад заключэннем пагаднення з такой умовай, узяць у будучага супрацоўніка распіску аб тым, што ён інфармаваны пра тое, што будзе мець справу з сакрэтнай інфармацыяй, і нясе адказнасць за яе раскрыццё пабочным асобам;

- работніку прадпісваецца адпрацаваць у арганізацыі пэўны тэрмін, калі ён быў пасланы на навучанне гэтай арганізацыяй за яе кошт;

- паляпшэнне ўмоў жыцця і самога работніка, і членаў яго сям'і, дадатковае, добраахвотнае, акрамя абавязковага, страхаванне (пенсійнае або медыцынскае), афармленне пуцёвак i iнш.).

Ўмовы, якія ўваходзяць у працоўны дагавор, могуць быць зменены, але толькі пры ўзаемным вырашэнні і з боку працадаўцы, і з боку яго работніка. Яны фіксуюцца пісьмова, прыкладаюцца да асноўнага дамове і маюць такую ж юрыдычную сілу.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.