Жаргон - гэта забруджванне мовы ці яго неад'емная складнік?

Жаргон - гэта неад'емная частка любой мовы. Але калі казаць пра тое, які з іх найбольш разнастайны і багаты, то гэта вызначана руская. Наша мова і так бясконца багаты і разнастайны, аднак нацыянальны жаргон - гэта зусім асобная тэма.

Як заблытаць замежніка

Такім чынам, пачаць варта з вызначэння. Жаргон - гэта абмежаваная група слоў, якія не зьяўляюцца складнікам літаратурнага або афіцыйнай мовы. Гэта нейкая сукупнасць фраз і выразаў, якія ўжываюцца людзьмі, якія належаць да пэўнай сацыяльнай ці прафесійнай групе. Дарэчы, жаргон - гэта яшчэ і хітры ход, шляхам якога можна заблытаць не толькі замежніка, але яшчэ і звычайнага рускага чалавека, які проста ставіцца да іншага пласту насельніцтва. У якасці прыкладу можна ўзяць, напрыклад, той жа турэмны слэнг. Не самы лепшы варыянт для параўнання, аднак не кожны нармальны чалавек зможа ўлавіць сутнасць таго, што будзе казаць былы турэмшчык "на сваім".

спецыфіка існавання

У многіх людзей пры слове "жаргон" ўзнікаюць непрыемныя асацыяцыі. З той жа турмой, напрыклад. Аднак гэта стэрэатып. На самай справе жаргон лексіка сустракаецца паўсюдна і ў любым калектыве. Гэта слэнг школьнікаў, студэнтаў, салдат, музыкаў, футбалістаў, кухараў, харэографаў, журналістаў, інжынераў, будаўнікоў і г.д. І гэта нядзіўна, паколькі той ці іншы род дзейнасці накладвае пэўны адбітак на гутарковы стыль. Як гэта адбываецца? Вельмі проста. Нейкія паняцці спрашчаюцца, скарачаюцца, узнікаюць пэўныя асацыяцыі з імі. З прычыны гэтага з'яўляецца новае слова.

Калі казаць навуковай мовай, то жаргон лексіка ўзнікае з-за патрэбы ў маўленчай экспрэсіі, у асаблівым дачыненні да чаго-небудзь (да жыцця, да роду дзейнасці і г.д.). Жаргон можа быць іранічным, грэблівым ці нават пагардлівым. Яшчэ ён часам выступае як сродак моўнага адасаблення. Нейкая моўная канспірацыя. Вось як раз да гэтага тыпу і ставіцца жаргон праславутых асацыяльных элементаў.

Спецыфічная лексіка і яе выкарыстанне

Але варта адзначыць увагай адзін цікавы факт. Многія лічаць, што жаргон - гэта гаворка малапісьменных людзей. Аднак такую лексіку часта выкарыстоўваюць у мастацкіх творах. Гэта вельмі арыгінальны ход. Такім чынам аўтар адлюстроўвае рэчаіснасць, імкнучыся прыцягнуць цікавасць чытача. Часцей за ўсё падобныя прыёмы сустракаюцца ў дэтэктыўных або гістарычных раманах.

Дарэчы, публіцысты і журналісты таксама часта ўжываюць у сваіх творах сацыяльныя жаргоны. Гэта нядрэнна разводзіць сухі тэкст, чапляе чытача і робіць у цэлым журналісцкі прадукт больш цікавым. Да таго ж падобныя артыкулы лягчэй засвойваюцца, так як жаргон прыцягвае ўвагу. Вядома, у афіцыйных прэс-рэлізах такіх слоў сустрэць нельга, і ў рэдактарскіх матэрыялах гэта таксама будзе рэдкасцю, аднак у цэлым падобны прыём лічыцца распаўсюджаным, дзейсным і папулярным.

Жаргон як сродак для дасягнення ўзаемаразумення

На маладзёжным слэнгу сёння размаўляе пераважная колькасць дзяўчат і хлопцаў. Часта сустракаюцца словы, запазычаныя з англійскай. А ў апошні час можна назіраць з'яўленне новых фраз і выразаў. "Сэлф", "лайк", "репост", "рыдлёўка", "вписка", "понт" - гэта толькі мінімальны пералік падобных слоў. Самае цікавае, што такія выразы часцяком ўспрымаюцца прасцей і разумеюцца хутчэй, чым літаратурныя фразы. Але гэта і зразумела, бо мы жывем у 21-м стагоддзі, у час валадараньня сучасных тэхналогій.

Галоўнае, каб слэнг ня быў залішне бескультурным, таму што наш прыгожы і багаты руская мова, на жаль, хутка забруджваецца, асабліва ў апошні час. Жаргон лексіка, вядома, існавала ва ўсе часы і будзе квітнець далей, аднак неабходна выконваць меру.

прафесійны адбітак

Напрыканцы хацелася б закрануць увагай такую тэму, як прафесійны жаргон. Гэта, бадай, самы папулярны тып слэнгу. Прафесіяналізмы (гэты жаргон яшчэ называюць так) суадносныя з выкарыстоўванымі тэрмінамі. Аднак выяўляцца навукова - гэта стомна. Таму тыя ці іншыя спецыялісты ўсё спрашчаюць, і ў выніку іх гаворка можа стаць незразумелай для старонніх, "неасвечанымі" асоб. Тут спецыфіка заключаецца ў ўмоўнасці і абмежаванасці распаўсюджанні тых ці іншых выразаў, у наяўнасці велізарнай колькасці варыяцый, у шматзначнасці, а таксама ў змене агульнапрынятых фразеалагізмаў.

Людзі, якія належаць да той ці іншай прафесіі, размаўляюць на сваёй мове, пры гэтым выдатна разумеючы звычайны, агульнапрыняты рускі. Уласна кажучы, гэта яшчэ адна яго асаблівасць. Можна з упэўненасцю сказаць, што ў іншых мовах няма настолькі разнастайнага слэнгу, жаргону. Наўрад ці ў іх маецца і цэлая класіфікацыя, прысвечаная гэтай тэме. І гэта вызначана яшчэ не канец. Руская мова будзе развівацца і далей, пастаянна папаўняючыся новымі фразамі і выразамі.