Мастацтва і забавыЛітаратура

Верш «Парог» Тургенева: кароткі змест, аналіз

Верш «Парог» Тургенева лічыцца адным з самых унікальных і незвычайных твораў пісьменніка. Лірыка аўтара наогул адрозніваецца разнастайнасцю з пункту гледжання тэматыкі. Аднак гэты твор вылучаецца і своеасаблівасцю формы.

«Парог» Тургенева: апісанне

Гэты верш у прозе было напісана ў 1883 годзе. За аснову сюжэту была ўзятая гісторыя з жыцця. Тургенева ўразіла Вера засулічамі, удзельніца рэвалюцыйнага руху, якая на знак пратэсту тройчы стрэліла ў кіраўніка горада Трепова і змагла сур'ёзна яго параніць. Жанчына была абураная загадам кіраўніка горада высячы рэвалюцыянера-народнікаў. Засулічамі прыйшла да Трепова на прыём і пры сведках стрэліла ў яго. На судзе жанчыну апраўдалі, а само справа атрымала шырокую агалоску.

Пісьменніку ўдалося майстэрску аблегчы рэальнасць у паэтычную форму і вывесці філасофскі сэнс, які складаецца ў рэвалюцыйным самаадрачэнне і ахвярнасці.

Кароткі змест

Верш «Парог» Тургенева пачынаецца з фразы "Я бачу велічэзнае будынак». Гэта значыць галоўны герой назірае за тым, што адбываецца з боку. У гэтым будынку насцеж расчыненыя дзверы з высокім парогам, перад якім стаіць «руская дзяўчына». За гэтымі дзвярыма непраглядная цемра, якая "дыхае марозам». З глыбіні будынка даносіцца глухі і павольны голас.

Гэты голас пытаецца ў дзяўчыны аб тым, ці сапраўды яна хоча пераступіць парог і ці ведае, што яе чакае. У адказ гераіня адказвае: «Ведаю». Тым не менш голас працягвае папярэджваць: "Голад, холад ... насмешка ... турма ... і сама смерць». І на гэта дзяўчына адказвае: «Ведаю». Гераіня выказвае гатоўнасць знесці ўсе ўдары, пакуты і нягоды.

«Парог» Тургенева закліканы паказаць мужнасць і самаадданасць дзяўчыны-рэвалюцыянеркі. Таму працягвае яе ўгаворваць сысці невядомы голас, бо ганенні будуць не толькі ад ворагаў, але і ад сяброў. Пра гэта ўжо ведае гераіня і гатовая да ўсяго. Але ці гатовая яна да безназоўнай ахвяры? Да таго, каб пра яе гібелі ніхто не ўспомніў? Але не трэба дзяўчыне шкадаванняў і падзяк, бо нават ад імя свайго яна гатовая адмовіцца.

Памаўчаў голас і спытаў зноў пра тое, ці ведае яна, што і сама можа расчаравацца ў сваіх ідэалах і зняверыцца ў правільнасці выбару. Але гераіня і на гэта адказвае: «Ведаю». Тады голас прамаўляе: «Увайдзі». І вось яна пераступае парог. Услед ёй чуецца: «Дурніца!» А затым іншы голас прамаўляе: «Святая».

«Парог» Тургенева: аналіз

Сучаснікі пісьменніка падыходзілі да аналізу твора толькі з пункту гледжання апісання подзвігу жанчыны-рэвалюцыянеркі. Але сучаснае літаратуразнаўства мае і іншыя погляды на гэтую працу. Яны звяртаюць асаблівую ўвагу на праблему выбару, перад якім стаіць гераіня, на канфлікт паміж ідэалістамі і абывацелямі.

Пры гэтым сам Тургенеў не бярэцца ацэньваць выбар гераіні, падаючы выбар чытачу. Нездарма ў канцы гучаць дзве ацэнкі яе ўчынку - «святая» і «дурніца». Гэта адбываецца таму, што галоўнай задачай пісьменніка было паказаць складанасць выбару і ўнутраную сілу гераіні.

Такім чынам, «Парог» Тургенева - гэты верш, хутчэй, пра ўнутраную барацьбу чалавека, а не пра рэвалюцыю і рэвалюцыянераў.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.