Публікацыі і напісанне артыкулаўПаэзія

«Барадзіно». Лермантаў М.Ю. аналіз верша

За сваё нядоўгае жыццё Міхаіл Лермантаў напісаў велізарную колькасць геніяльных твораў, якія дзівяць прыгажосцю склада і глыбінёй сэнсу. Паэт заўсёды захапляўся двума рэчамі: хараством прыроды і прастатой, шчырасцю рускага народа. Пагэтаму зусім не дзіўна, што аповяд звычайнага салдата лёг у аснову паэмы «Барадзіно». Лермантаў напісаў гэта дзіўнае твор у 1837 годзе на 25-ю гадавіну Айчыннай вайны з французамі. У вершы адначасова чуецца гонар за смелых і бясстрашных герояў, якія ўдзельнічалі ў крывавых баях, і ў той жа час можна разгледзець лёгкую тугу аб незваротна якія пайшлі днях, сум, што зараз ужо няма такіх бравых ваяроў.

Верш Лермантава «Барадзіно» напісана ад імя простага салдата, удзельніка бітвы. Гэты факт падкрэслівае зацвярджэнне паэта, што гісторыю краіны творыць народ. Нягледзячы на тое што аповяд вядзе радавы воін, ён ахоплівае не часцінку падзей, апісваючы толькі сваю батарэю і камандзіра, а па-майстэрску малюе ўсё бітву. Подзвіг народа аб'яднаны ў цэласную карціну, а не распаўся на дробныя выпадкі, якія адбыліся ў час вайны.

Паэму «Барадзіно» Лермантаў зрабіў аўтабіяграфіяй рускага народа. Мэтай аўтара было паказаць, наколькі ўзрасла самасвядомасць людзей, які ў іх баявы настрой і імкненне абараніць сваю радзіму любым коштам, не саступіўшы і кавалачка зямлі ворагу. Міхаілу Юр'евічу цалкам атрымалася пераўвасобіцца ў батарэйцы і яго вачыма зірнуць на падзеі, якія адбываліся падчас Барадзінскай бітвы. Апавядальнік кажа тое ад свайго імя, выкарыстоўваючы займеннік "я", то пераходзіць на «мы», тым самым аб'ядноўваючы ўсю войска. Пры гэтым не адчуваецца нацягнутасці, салдат не раствараецца ў натоўпе, але адчуваецца адзінства народа. Байцы змагаюцца, не толькі ратуючы сваё жыццё, але і засцерагаючы сваіх таварышаў.

Паэму «Барадзіно» Лермантаў напісаў, каб навечна праславіць подзвіг герояў. У творы адчуваецца грэбаванне да заваёўнікам, ня звыкліся да перашкодам і цяжкасцяў. Французам атрымалася захапіць Маскву, і яны ўжо радуюцца, але рускія так проста не здаюцца, яны ціха і ўпэўнена рыхтуюцца да новай бітве, дзе не шкадуючы сябе адпомсцяць за смерць сяброў. Аўтар паставіў перад сабой мэту паказаць псіхалогію салдата, які ўдзельнічае ў вызваленчай вайне, і ў яго гэта выдатна атрымалася.

У паэме «Барадзіно» Лермантаў параўнаў напалеонаўскіх ваяроў з рускімі. Першыя прывыклі да хуткага захопу чужога дабра, а другія гатовыя стаяць да смерці, бо губляць ім больш няма чаго. Аднойчы Леў Талстой прызнаўся, што гэтая праца з'яўляецца асновай «Вайны і міру", у ідэйным плане гэта чыстая праўда. Міхаіл Юр'евіч характарызуе гэтую вайну як справядлівую, вызваленчую, нацыянальную, неаднаразова падкрэсліваючы гэта словам «радзіма» і «рускі». Бітва выйграная, таму нездарма загінулі воіны пад Масквой - вось гэта хацеў сказаць Лермантаў.

«Барадзіно», тэкст якога чытаецца вельмі лёгка, з'яўляецца значнай паэмай не толькі ў творчасці Міхаіла Юр'евіча, але і ў рускай літаратуры ў цэлым. Яе ўплыў на грамадскую думку пераацаніць практычна немагчыма.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.