Мастацтва і забавыМузыка

Піяніст Павел Калеснікаў: біяграфія і фота

Павел Калеснікаў - рускі піяніст, якому стоячы далоні пляскаюць самыя шыкоўныя залы свету. У свае няпоўныя трыццаць гадоў малады чалавек прымусіў загаварыць пра сябе Лондан і быў абраны сусветна вядомай кампаніяй ВПС Proms ў якасці маладога таленту ў рамках праграмы New Generation Artist, што ў перакладзе азначае "артыст новага пакалення". Адна з самых аўтарытэтных у свеце газет The Telegraph апублікавала захоплены водгук аб гульні Паўла, заявіўшы, што Лондан ўжо шмат гадоў не бачыў нічога падобнага. Крытыкі легендарнага The Guardian назвалі Калеснікава дзіўным і унікальным у сваім родзе піяністам. Пры гэтым мала хто ведае, што ў самым пачатку свайго музычнага шляху Калеснікаў сур'ёзна не разглядаў піяніна як гульнявой інструмент. Хлопец без розуму быў закаханы ў гучанне скрыпкі і ўсе свае сілы аддаваў таго, каб навучыцца майстэрску валодаць гэтым інструментам.

Павел Калеснікаў: цікавыя факты

Гэтага выканаўцы за мяжой называюць геніем. Павел Калеснікаў - піяніст, гульнёй якога захапляюцца сотні тысяч слухачоў па ўсім свеце. Але як ні парадаксальна, прызнаны ва ўсім свеце майстар не змог дамагчыся на радзіме падобнага захаплення. Яго лічылі досыць нядрэнным выканаўцам, вечна якія падаюць надзеі. У 2007 годзе Пашы нават ўручылі ўзнагароду «Маладое здольнасць Расеі», але істотнага прарыву ў РФ у Калеснікава так і не здарылася. У сябе на радзіме ён двойчы, у 2007 і 2011 гадах, прымаў удзел у Міжнародным музычным конкурсе ім. Чайкоўскага. Але ні разу геній, прызнаны сусветнай супольнасцю, не стаў лаўрэатам. Крытычна настроеныя людзі, вядома ж, могуць сказаць, што, як звычайна, што на радзіме юнага генія не разглядзелі і не зразумелі. Але існуе і версія пра тое, што Павел Калеснікаў, піяніст, біяграфія якога разгледжана ў нашым артыкуле, проста здолеў нашмат палепшыць тэхніку сваёй гульні і ўнутрана стаў гатовым да перамог міжнароднага фармату толькі пасля пераезду ў Лондан.

Бацькі-навукоўцы

Павел Калеснікаў з'явіўся на свет у 1989 годзе ў адным з Новасібірска Акадэмгарадка. Яго бацькі былі вучонымі (генетык і фізік), і наўрад ці яны маглі выказаць здагадку, што захапленне сына гульнёй на скрыпцы, а затым і на фартэпіяна прынясе іх сыну сусветную вядомасць. Як у адным са сваіх нядаўніх інтэрв'ю успамінаў сам Павел Калеснікаў (піяніст, фота якога можна ўбачыць у дадзеным матэрыяле), бацькі меркавалі для яго смокчам іншай жыццёвы шлях, яны спадзяваліся, што Паша, як і практычна ўсе члены іх сям'і, будзе займацца навукай.

Першая сустрэча са скрыпкай

Калі Калеснікава споўнілася 6 гадоў, бацькі ўзялі яго з сабой на канцэрт сімфанічнага аркестра. Там хлопчык упершыню пачуў жывое гучанне скрыпкі і, як яму здалося на той момант, назаўжды закахаўся ў яе. Дзіця горача жадаў навучыцца гуляць на гэтым інструменце, і бацькі, нягледзячы на тое, што ўяўлялі для свайго сына ў будучыні прафесію, далёкую ад музыкі, не змаглі адмовіць свайму дзіцяці. У шасцігадовым узросце Павел Калеснікаў ўпершыню трапіў у музычную школу, дзе пачаў займацца па класе «Скрыпка і фартэпіяна». Пры гэтым асноўным інструментам для яго была менавіта скрыпка, а ўрокі фартэпіяна былі ў якасці дадатковых, другасных, можна нават сказаць, для агульнага музычнага развіцця.

правільны педагог

Самым першым педагогам па фартэпіяна, пра які сёння Павел Калеснікаў (піяніст, біяграфія якога цікавіць ўсю сусветную музычную эліту) адклікаецца з цеплынёй і велізарнай павагай, стала Вольга Віктараўна Гвоздзева. Яна разумела, што большая частка дзяцей, што прыходзяць у музычную школу, не стане музыкамі сусветнага маштабу і што, хутчэй за ўсё, гульня на інструментах патрэбна ім проста для агульнага развіцця. Менавіта таму Вольга Віктараўна не патрабавала ад дзяцей строгай тэхнічнай гульні. Яна старалася проста зацікавіць іх і прышчапіць ім любоў да піяніна. Менавіта з ёй Калеснікаў і прозанимался цэлых восем гадоў. Увесь гэты час ён з задавальненнем прыходзіў на ўрокі да Гвоздзева, але заўсёды лічыў скрыпку для сябе цалкам прыярытэтнай. Педагог ж, у сваю чаргу, мабыць, адна з першых заўважыла, што ў Пашы ёсць да гульні на фартэпіяна асаблівыя схільнасці. Надышоў дзень, калі яна прыняла рашэнне аб тым, што яе вучню пара адправіцца да іншага педагогу, якім стала Вольга Панкова.

Разуменне піяніна і давядзенне тэхнікі да дасканаласці

Павел Калеснікаў, біяграфія якога па вялікім рахунку зьмянілася пасьля зьмены педагога па гульні на фартэпіяна, спачатку быў супраць падобных пераменаў. Панкова рабіла ўпор менавіта на тэхніцы гульні і прымушала працаваць над некалькімі сарочка нот па дзве гадзіны. Пад час адной такой карпатлівай, дбайнай і дэталёвай працы над творам Дэбюсі Павел Калеснікаў ўсвядоміў, якое дзіўнае разнастайнасць гукаў можна вырабляць пры дапамозе піяніна. Усё больш і больш часу ён стаў надаваць гэтаму інструменту, і зусім хутка юнак здолеў дагнаць па тэхніцы гульні сваіх фартэпіянных аднагодкаў. Ён паступае ў Новасібірскі каледж пры музычнай акадэміі, дзе яго выкладчыкам і настаўнікам становіцца легендарная Мэры Лебензон.

Навучанне ў Маскве

Менавіта на занятках з Лебензон Павел стаў ўсведамляць, што цяпер ён ад гульні на піяніна атрымлівае значна больш задавальнення, чым ад гульні на скрыпцы. Педагог літаральна зазірала хлопцу пад кожны палец і даводзіла яго ўменне гуляць на інструменце да дасканаласці. І толькі ў 2007 годзе Калеснікаў прыняў для сябе канчатковае рашэнне аддаць перавагу не скрыпцы, а піяніна. Ён пераязджае ў сталіцу і паступае на навучанне ў Маскоўскую кансерваторыю. Там яго педагогам становіцца Сяргей Доренский.

Паралельнае навучанне ў некалькіх майстроў

Аднойчы, падчас вучобы, Калеснікава выпадае магчымасць наведаць Лондан, дзе праходзіў майстар-клас у Нормы Фішэр - вядомага брытанскага музычнага педагога. Яе падыход да вучобы і, уласна, да самой гульні на інструменце вельмі спадабаўся Паўлу, і ён прыняў рашэнне паступіць на яе курс у Лонданскі каралеўскі музычны каледж (Royal College of Music). Пры гэтым сваю вучобу ў Маскве ён не кідаў, а вучыцца адначасова ў дзвюх краінах.

Ад'езд за мяжу і размовы пра ўцёкі ад ваеннага прызыву

Зразумеўшы, што кожная школа мае свае ўласныя падыходы да навучання гульні на яго зараз ужо самым любімым інструменце, Павел прымае рашэнне працягнуць навучанне яшчэ ў Бруселі. Там ён вучыцца ў найвядомай у сусветных колах піяністкі па імені Марыя Жуан Пиреш. У гэты час на радзіме піяніста, у Расіі, сталі з'яўляцца чуткі пра тое, што Павел, будучы за мяжой працяглы час, спрабуе схавацца ад прызыву ў войска. З гэтай нагоды ў «Камсамольскай праўдзе» нават быў апублікаваны артыкул, у якой маскоўскі педагог Калеснікава - Сяргей Доренский - выказваў свае сур'ёзныя асцярогі адносна таго, што Паша ўжо, хутчэй за ўсё, на радзіму не вернецца.

Педагог казаў, што апошні год вучобы Паўла ў Расіі цяжка было назваць навучальным. Студэнт мог не з'яўляцца на парах і не адказваць на званкі выкладчыкаў. Прычына такіх паводзінаў музычнага генія крылася ў тым, што Калеснікаў ўвесь час баяўся візіту людзей з ваенкамата, якія ўручаць яму позву. Кажуць, што прычына такога панічнага страху Паўла перад арміяй крылася ў тым, што малады піяніст вельмі баяўся пашкодзіць свае рукі падчас нясення службы. Ці так гэта было на самой справе, зараз можна толькі здагадвацца, але факт застаецца фактам: у рускую армію Калеснікаў закліканы не быў, паколькі апошнія некалькі гадоў ён практычна правёў за мяжой, зрэдку прыязджаючы ў Расею толькі на пэўныя выступу.

Лонданскі дэбют і сусветнае прызнанне таленту

Сапраўдным прарывам у музычнай кар'еры піяніста можна лічыць яго перамогу ў 2012 годзе на адным з самых прэстыжных міжнародных музычных конкурсаў пад назвай Honens International Piano Competition. Акрамя таго што Павал выйграў годную грашовую прэмію ў памеры 500 000 даляраў, даваў канцэрты ў самых буйных гарадах свету і атрымаў самыя пахвальныя водгукі ад крытыкаў аўтарытэтных сусветных друкаваных аглядальнікаў, ён яшчэ і атрымаў ласку запрашэння ў праграму New Generation Artist, працу кампаніі BBC.

Схема гэтай праграмы разлічана на 2 гады (Калеснікаў быў абраны адным з музыкаў новага пакалення на 2014-2016 гг.), І яна мае на ўвазе усялякую падтрымку і прасоўванне таленавітых музыкаў, якія выконваюць класічную музыку. У рамках гэтай праграмы Павел будзе мець магчымасць прымаць удзел у жывых трансляцыях, працаваць у гуказапісвальных студыях і проста граць канцэрты з аркестрамі BBC.

Пры гэтым Павел Калеснікаў, асабістае жыццё якога цікавіць яго прыхільніц па ўсім свеце, інфармацыю аб тым, ці ёсць у яго каханая дзяўчына, не выдае голасна. Ён захоўвае інтрыгу, мабыць, жадаючы, каб людзі абмяркоўвалі яго надзвычайную творчасць, а не асабістыя адносіны з процілеглым падлогай.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.