Мастацтва і забавыЛітаратура

"Мцыри": гісторыя стварэння паэмы

У творчасці рускага паэта і празаіка М.Ю. Лермантава паэма як жанр, а таксама тэма Каўказа заўсёды займалі адмысловае месца. «Мцыри» - гэта твор, напісанае ўжо ў сталым узросце і ўвасобіць у сабе лепшы вопыт аўтара-рамантыка, не раз апяваў велічную прыроду гор і які ствараў вобраз неўтаймоўнага і свабодалюбнага героя.

Няпростая гісторыя стварэння паэмы «Мцыри» Лермантава заўсёды выклікала цікавасць у чытачоў. Тым больш што яе сюжэт дапамагае зразумець ідэалы і маральныя перакананні самога аўтара. У нейкай меры можна лічыць споведзь героя спосабам выказвання думак і спадзяванняў, томивших паэта ў складанае для Расіі час.

Як паўстаў задуму паэмы «Мцыри»

Гісторыя стварэння твора сыходзіць каранямі яшчэ ў юнацкія гады Лермантава. У сямнаццацігадовай узросце ён пакінуў запіс, у якой адзначаў, што хацеў бы прысвяціць адно з сваіх тварэнняў аднагодку, томившемуся ў манастыры (ён асацыяваўся ў паэта з турмой) і які марыць здабыць свабоду. Сам Лермантаў пісаў, што самым цяжкім для яго ў той момант стаў выбар ідэалаў. Пакуль яны былі незразумелыя ў поўнай меры гарачай натуры аўтара, твор не ўдавалася. Усё, што атрымлівалася напісаць (гэта паэмы 30-х гадоў «Споведзь» і «Баярын Орша"), з'яўлялася не тым, пра што марыў малады чалавек.

Гісторыя стварэння паэмы «Мцыри» Лермантава: храналогія

Герой-паслушнік меў сваяцкія вобразы ў больш ранніх творах паэта. У 1830 годзе была напісаная паэма «Споведзь». Яе аснову складаў маналог маладога іспанца-пустэльніка, які патрапіў у манастыр-турму. Герой, прысуджаны да смерці, ані не шкадуе аб сваёй долі. Наадварот, ён бунтуе супраць жорсткіх законаў і праяўляе гатоўнасць да барацьбы за чалавечую любоў. Пра свае нерэалізаваных марах і памкненнях ён распавёў старому манаху - у гэтым ужо адгадваецца сюжэтная аснова «Мцыри».

Крыху пазней гісторыя стварэння апавядання «Мцыри» атрымлівае сваё развіццё. У сярэдзіне 30-х гадоў Лермантаў піша іншую паэму - «Баярын Орша". Дзеянне ў ёй адбываецца ў страшныя гады праўлення Івана Грознага. Гісторыя жыцця галоўнага героя Арсенія наўпрост пераклікаецца з лёсам іспанца, а некаторыя радкі іх палымяных прамоў практычна цалкам паўтараюцца. У новай паэме сюжэт становіцца больш складаным і ўключае гісторыю несчатной любові простага халопа і дочкі шляхетнага баярына. Пазней асноўныя ідэі гэтых твораў (дарэчы, Лермантаў іх так і не апублікаваў) знойдуць увасабленне ў аповедзе пра Мцыри, што дазваляе казаць аб іх прамой ўзаемасувязі.

Такім чынам, прайшлі гады, перш чым юнацкая ідэя М.Ю. Лермантава знайшла ўвасабленне ў сюжэце вядомай рамантычнай паэмы. Так гісторыя стварэння твора «Мцыри" ахапіла некалькі гадоў працы аўтара.

Падарожжа па Ваенна-Грузінскай дарозе

Чарговым штуршком да рэалізацыі задуманага для паэта стала першая спасылка. У 1837 годзе М.Ю. Лермантаў, вынікаючы да месца «зняволення», праязджаў міма аднаго з каўказскіх манастыроў у Мцхета (так называлася ў старыя часы сталіца Грузіі). Тут і адбылася яго сустрэча з ужо пажылым манахам, з вобразам якога цяпер і звязваецца гісторыя стварэння «Мцыри». Лермантаў, па сведчанні П. Висковатова, пасля праведзенай размовы успомніў аб сваёй даўняй мары.

Бэры (так у Грузіі называлі служыцеля манастыра) распавёў сумную гісторыю ўласнага жыцця. Калісьці даўно, яшчэ шасцігадовым хлопчыкам, ён трапіў у палон і быў прывезены рускім генералам (па версіі Лермантава - Ярмолава) у гэтыя краю. Адзін з паслушнікаў манастыра Джавари паставіўся да дзіцяці са спачуваннем і пакінуў яго ў сябе. Палонны спачатку спрабаваў пратэставаць, нават прадпрымаў ўцёкі, ледзь не скончыўся яму захад. Аднак з часам ён цалкам змірыўся са сваім лёсам і назаўсёды застаўся жыць сярод манахаў. Менавіта гэты аповяд натхніў Лермантава на напісанне новай гісторыі пра вальналюбную і мяцежным герою. Так лёс старога Бэры і гісторыя стварэння паэмы «Мцыри» ператварыліся ў адно цэлае.

Праца над творам

Вярнуўшыся з Каўказа, паэт вярнуўся да свайго даўняга задуме і арганічна аб'яднаў яго з пачутым расповедам. Дзікая і выдатная каўказская прырода, а дакладней наваколлі манастыра Джавари, размешчанага побач з месцам зліцця двух магутных рэк, Куры і Арагві, больш за ўсё падыходзіла ў якасці фону (асаблівасць рамантычных паэм) для разгортваецца падзей. Успомніліся і грузінскія фальклорныя творы (напрыклад, легенда пра дзікае Барсе), пачутыя Лермонтовым ў папярэднія паездкі на Каўказ. Яны-то і паўплывалі істотным чынам на характар Мцыри. Гісторыя стварэння паэмы, такім чынам, усё больш прымяркоўвалася да добра знаёмым асаблівасцям жыцця на Каўказе і асабістых уражанняў, якія засталіся ад шматразовых наведванняў гэтых месцаў. У выніку даволі хутка нарадзіўся тэкст рамантычнай паэмы: на яе рукапісы захавалася пазнака аўтара, які паказвае на дзень завяршэння працы: 5 жніўня 1839 года. А на наступны год твор было надрукавана ў зборніку з вершамі паэта.

Выхад у свет

Гісторыя стварэння паэмы «Мцыри» ўключае і аповяд С. Аксакова пра тое, як у маі 1840 года паэт асабіста чытаў кіраўніка «Бой з Барсам» на святкаванні дня нараджэння пісьменніка М.В. Гогаля. Пісьменнік сам не прысутнічаў на вечары, але меў зносіны з былымі там гасцямі. Паводле яго слоў, новае «дзецішча» Лермантава было сустрэта з захапленнем і выклікала жывы водгук.

Іншыя ўспаміны пра знаёмства з паэмай пакінуў А.М. Мурашак. Ён пісаў, што ў 1839 г. наведаў Царскі Сяло, дзе ў той час знаходзіўся паэт. У адзін з вечароў ён наведаў Лермантава, які знаходзіўся ва ўзбуджаным стане і прачытаў яму ад пачатку да канца новую «пышную» паэму пад назвай «Мцыри».

Фарміраванне сюжэтнай асновы

Апрацоўка пачутага аповеду і суаднясенне яго з ідэйным задумай твора - гэта таксама гісторыя стварэння «Мцыри». Лермантаў не адразу прыдумаў такую назву. У чарнавым варыянце паэма называлася «Бэры». Па меры працы і ўвасаблення творчай задумы загаловак творы змяніўся. Слова «Бэры» ў перакладзе на рускую мову азначае «манах». Але герой Лермантава яшчэ не прайшоў абрад пострыгу, таму для яго назвы больш падыходзіла «мцыри». Акрамя таго, у грузінскай мове гэта слова мела яшчэ адно значэнне - чужак, чалавек самотны, без радні і сяброў. Гэта ў поўнай меры характарызуе галоўнага героя паэмы.

Кліч гарачай душы

Лёсу у старца з Джавари, гутарыў з паэтам, і юнакі з паэмы склаліся па-рознаму - гэта быў прынцыпова аўтарскі падыход. Першы змірыўся са сваёй доляй і дажыў ў манастыры да старасці. Другі жадае любым спосабам здабыць свабоду. У сваім імкненні ён не баіцца выступіць супраць незнаёмага, але такога блізкага яму свету прыроды. Яна з'яўляецца сімвалам вольнага жыцця для Мцыри.

Гісторыя стварэння паэмы ўключае і падобную трансфармацыю жыцця юнага палоннага - вобраз старца ў большай меры вызначыў дух героя, які нарадзіўся на Каўказе.

Чаму Мцыри гіне

Фінал паэмы трагічны. Мцыри, так імкнуўся здабыць яднанне з прыродай, гіне. Па законах рамантызму герой не знаходзіць яднання ні з тымі, што жывуць побач з ім на працягу некалькіх гадоў і жадаючымі яму дабра манахамі, ні з натуральнымі стыхіямі прыроды. Першыя чужыя Мцыри па духу. Другія атрымоўваюць верх над манаскім выхаваннем героя.

Ідэйны задума «Мцыри», гісторыя стварэння паэмы сведчаць аб бунтарскі духу самога паэта, задыхаўся ў атмасферы бяздушнасці, якое панавала ў Расіі ў 30-я гады 19 стагоддзя. Гэта яго мара аб «волатавай натуры», якая імкнецца да барацьбы і гатовай ісці ў сваім імкненні да канца.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.