ФінансыАсабістыя фінансы

Зарплата выкладчыкаў ВНУ: і смех, і грэх

Ужо больш за дзесяць гадоў сітуацыя ў адукацыі сістэматычна пагаршаецца. Нягледзячы на тое што ў 2012-2013 г. некалькі павысілася зарплата выкладчыкаў ВНУ, а таксама педагагічных работнікаў школ і дашкольных устаноў, яна ўсё яшчэ пакідае жадаць лепшага. Інстытуты і акадэміі, адкрываючы платныя аддзяленні і факультэты, аказваючы дадатковыя паслугі, адчайна спрабуюць выжыць, аднак агульная сітуацыя ў краіне негатыўна адбіваецца на якасці адукацыі.

У выніку, дацэнты і прафесара вымушаныя "падпрацоўваць", сумяшчаючы некалькі ставак. Зарплата выкладчыкаў ВНУ ні ў адным рэгіёне Расіі не перавысіла 37 тысяч рублёў - і гэта максімум. Педагогі вышэйшай школы атрымліваюць у сярэднім менш, чым работнікі сярэдняй. Скажам, старэйшы выкладчык зарабляе ў сярэднім каля 9 тысяч рублёў. Няма чаго дзівіцца таму, што навуковыя супрацоўнікі шукаюць лепшай долі ў бізнэсе ці за мяжой.

У Амерыцы ці Заходняй Еўропе зарплата выкладчыкаў ВНУ дазваляе ім існаваць цалкам нябедна. Адукацыя і навуковая ступень там цэніцца па заслугах, а прафесія педагога не страціла свайго прэстыжу.

Некалькі інакш сітуацыя выглядае ў Цэнтральнай Еўропе. У Польшчы, Венгрыі, Чэхіі зарплата выкладчыкаў ВНУ, у сярэднім, у два разы вышэй, чым у Расіі. Аднак і там прыкметная розніца паміж прыватнымі і бюджэтнымі навучальнымі ўстановамі. А старэйшыя выкладчыкі і асістэнты не могуць сабе дазволіць існаваць толькі на аклад. Як і ў Расеі, навуковыя работнікі ахвотна падзарабляюць ў школах або на курсах.

Падзенне прэстыжу прафесіі і статусу адбіваецца не толькі на псіхалагічным стане, заснаваным на пачуцці непаўнавартаснасці і жыццёвых праблемах супрацоўнікаў вышэйшай школы. Яно непасрэдна ўплывае і на якасць аказваюцца адукацыйных паслуг. Да прыкладу, калі заробак выкладчыка ВНУ ў Маскве ў бюджэтным установе ў сярэднім складае ад 13 тысяч рублёў (у дацэнтаў) да 20 (у прафесарскага складу), то ў рэгіёнах сітуацыя выглядае яшчэ горш. Нават гэтыя лічбы могуць быць некалькі завышаныя - паколькі ў іх уключаны і даходы адміністрацыйнага персаналу. Дзіўна тое, што ў той час як сярэдняя зарплата выкладчыкаў ВНУ ледзь дазваляе ім выжываць, афіцыйныя і не вельмі ўзнагароджання рэктараў складаюць як мінімум некалькі соцень тысяч рублёў у месяц. Урад жа, замест рашучых мер па паляпшэнню якасці і стандарту жыцьця дацэнтаў і прафесараў, а таксама малодшых навуковых работнікаў, сцвярджае, што такія заробкі сведчаць нібыта пра іх невысокім узроўні. Бо мала хто можа сабе дазволіць пагадзіцца працаваць за такія грошы ...

Гэта тым больш сумна, што ў выніку выкладчыкі падзарабляюць не толькі рэпетытарствам, але і імкнуцца знайсці дадатковыя заняткі: да прыкладу, журналістыка, напісанне кніг і падручнікаў, удзел у падрыхтоўцы камп'ютэрных праграм. Усё гэта, вядома, выдатна, аднак адрывае навуковых работнікаў ад іх прамых абавязкаў. Падрыхтоўка студэнтаў, якаснае вышэйшую адукацыю аказваюцца ў запусценні. Многія выкладчыкі імкнуцца выехаць на стажыроўку або пастаянную працу за мяжу. У выніку айчынныя ўстановы вышэйшай адукацыі пастаянна губляюць высокакваліфікаваных спецыялістаў.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.