Мастацтва і забавыМузыка

Віктар Елісееў: біяграфія, фота

Галоўны дырыжор і кіраўнік ансамбля песні і танца ўнутраных войскаў МУС Віктар Елісееў ганарыцца тым, што стаў першым генералам на гэтай пасадзе. Аднак большасці расейцаў ён запомніўся не сваімі прафесійнымі дасягненнямі, а гучным разводам з былой жонкай Ірынай і жаніцьбай на маладой спявачцы.

Нараджэнне, сям'я

Елісееў Віктар Пятровіч - карэнны масквіч. Ён з'явіўся на свет у 1950 г. Яго бацька Пётр Фёдаравіч ўдзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. За баявыя заслугі быў узнагароджаны чатырма ордэнамі і мноствам медалёў. Мама Серафіма Евграфовна працавала шэф-поварам. Дзякуючы ёй Віктар з дзяцінства навучыўся смачна гатаваць. Дзед Елісеева па бацькавай лініі быў ваенным, служыў сотнікам ў атрадзе Чапаева.

Адукацыя, служба ў арміі

Са школьных гадоў будучы дырыжор захапляўся музыкай. Пасля восьмага класа сярэдняй школы ён пайшоў вучыцца ў Музычна-педагагічнае вучылішча імя Кастрычніцкай рэвалюцыі (цяпер - МГІМО ім. Шнітке). У 1969 г. паступіў на аддзяленне харавога дырыжыравання ў Музычна-педагагічны інстытут ім. Гнесіных. Аднак адразу пасля пачатку вучобы быў прызваны ў войска, дзе на працягу двух гадоў служыў радавым салдатам. У 1971 годзе Елісеева прызначылі дырыжорам самадзейнага хору часткі, у якой ён нёс службу. Пасля дэмабілізацыі ён працягнуў вучыцца ў Гнесінку. Дыплом інстытута Віктар Пятровіч атрымаў у 1976 г., ужо будучы добра вядомым у музычных колах.

Прыход у ансамбль

У 1973 г. Елісеева запрашаюць працаваць хормайстрам у нядаўна заснаваны ансамбль песні і танца ўнутраных войскаў МУС. Праз 4 гады маладога і таленавітага дырыжора павышаюць да пасады галоўнага хормайстра. У 1985 г. Віктар Пятровіч становіцца мастацкім кіраўніком даручанага яму ансамбля. За высокія заслугі на гэтай пасадзе ў 1988 г. ён быў удастоены звання Народнага артыста РСФСР. З 1995 году Елісееў, не пакідаючы кіруючы пост, узначальвае Культурны цэнтр пры МУС РФ. Неўзабаве пасля гэтага быў запрошаны чытаць лекцыі ў Маскоўскую кансерваторыю ім. П. Чайкоўскага.

Праца ў ансамблі

Ансамбль Елісеева стаў самым вядомым вайсковым музычным калектывам не толькі ў Расійскай Федэрацыі, але і далёка за яе межамі. У савецкі час разам са сваімі падапечнымі Віктар Пятровіч аб'ездзіў увесь СССР, пабываў з гастролямі ў Грэцыі, Швейцарыі, Балгарыі, Італіі, Чэхаславакіі, Венгрыі, Бразіліі, Мексіцы, Карэі, Амане і многіх іншых дзяржавах. Ня страціў папулярнасць калектыў і пасля распаду Саюза. У пачатку 90-х з яго творчасцю пазнаёміліся жыхары Кітая, Ізраіля, Іспаніі, Турцыі і т. Д.

Акрамя замежных паездак ансамбль працягваў актыўна гастраляваць па Расіі. Ўсюды, дзе б ён ні з'яўляўся, яго канцэрты суправаджаліся аншлагамі і голаснымі апладысментамі. Папулярнасць Елісееўскага калектыву была настолькі вялікая, што ў 1988 г. у час выступленняў у Італіі ён быў ганараваны аўдыенцыі ў папы рымскага Яна Паўла II. За прафесіяналізм і выдатныя арганізацыйныя здольнасці, праяўленыя на пасадзе кіраўніка і галоўнага дырыжора ансамбля песні і танца ВВ МУС, Віктару Елісеева было прысвоена званне генерал-маёра ўнутранай службы.

Не толькі ў мірнай абстаноўцы даваў канцэрты Елісееў Віктар. Дырыжор ў 1995 г. тройчы прывозіў даручаны яму калектыў на тэрыторыю Чачні для таго, каб падтрымаць баявы дух рускіх салдат падчас ваенных дзеянняў. У гэты перыяд артыстамі ансамбля было дадзена 33 канцэрту ў Грозным, Маздоку, Ханкале і іншых гарадах рэспублікі. Генерал-маёр арганізоўваў выступу не толькі на сцэне, але і ў ваенных шпіталях, дзе праходзілі лячэнне якія атрымалі раненні салдаты рускай арміі.

Славуты ансамбль Віктара Елісеева з'яўляецца пастаянным удзельнікам усіх ўрачыстых мерапрыемстваў, якія праводзяцца на дзяржаўным узроўні. Падапечныя дырыжора выступалі на галоўнай сцэне краіны ў гонар інаўгурацыі Б. Н. Ельцына, падчас святкавання 850-годдзя Масквы, на асьвячэньні храма Хрыста Збавіцеля. Штогод калектыў прымае ўдзел у Парадзе Перамогі на Чырвонай плошчы і іншых не менш важных мерапрыемствах. За актыўную творчую дзейнасць і ўклад у развіццё айчыннай культуры у 1998 г. ансамбль пад кіраўніцтвам Елісеева быў ганараваны імянны пліты на «Алеі зорак" у Маскве.

першы шлюб

На працы Віктар Пятровіч - прафесіянал з вялікай літары, які цалкам аддае творчаму працэсу. Нястомны і целеустремлённый, ён ужо больш за 30 гадоў застаецца незаменным кіраўніком і дырыжорам аднаго з самых галоўных ансамбляў краіны. На жаль, вернасць і сталасць генерал-маёр праяўляе толькі ў адносінах да службы. У асабістым жыцці ў яго не ўсё так ідэальна, як на працы.

Елісееў тройчы ўступаў у шлюб. У першы раз Віктар Пятровіч ажаніўся ў ранняй маладосці на жанчыне па імі Марына, якая была старэйшая за яго на 5 гадоў. У 1972 г. жонка падарыла яму дачка Юлію. Калі дачка дырыжора вырасла, яна вырашыла пайсці па слядах бацькі і выбрала прафесію хормайстра. Першая жонка Віктара Елісеева стала сведкай яго кар'ернага ўзлёту. Падчас сумеснага жыцця з Марынай малады дырыжор прыйшоў працаваць у ансамбль песні і танца, заняў пост яго кіраўніка, атрымаў званне Народнага артыста. Аднак, чым вышэй узлятаў ўверх па кар'ернай лесвіцы Віктар Пятровіч, тым мацней аддаляўся ён ад жонкі. Праз 24 гады пасля пачатку сямейнага жыцця муж і жонка сталі чужымі людзьмі, якія, з-за немагчымасці размяняць кватэру, вымушаныя былі жыць пад адным дахам.

Сумеснае жыццё з Ірынай

Вясной 1993 г., знаходзячыся на мяжы разводу, падчас юбілею вайсковай часткі Елісееў знаёміцца з дырэктарам выставачнай залы Ірынай і улюбляецца ў яе з першага погляду. Віктар Пятровіч спрабаваў даглядаць за гэтай прыгожай светлавалосай жанчынай, аднак тая не спяшалася адказваць яму ўзаемнасцю. Разведзены з першым мужам некалькі гадоў таму, яна самастойна выгадавала сына і не планавала зноў выходзіць замуж. Да таго ж Ірыну бянтэжыла, што Елісееў да моманту іх сустрэчы знаходзіўся ў законным шлюбе. Аднак мужчына быў настолькі настойлівы ў сваіх заляцаннях, што Ірына вымушана была саступіць яму.

У 1994 г., неўзабаве пасля разводу з Марынай, Елісееў ажаніўся ў другі раз. У першыя часы маладыя жылі ў маскоўскай аднапакаёвай кватэры Ірыны, дзе акрамя іх былі яшчэ прапісаны яе сын з сям'ёй і мама. Праз 2 гады Елісеева атрымалі вялікую кватэру ў цэнтры Масквы, а праз яшчэ некалькі гадоў пабудавалі 4-павярховы дом у Перадзелкіна. Ірына звольнілася з працы і прысвяціла сябе мужу і гаспадарцы. Ёй удалося ўсталяваць добрыя адносіны з дачкой мужа Юліяй, а той, у сваю чаргу, хутка знайшоў падыход да сына і маці жонкі.

Развод і падзел маёмасці

Шлюб Віктара і Ірыны здаваўся навакольным ідэальным: муж і жонка свяціліся ад шчасця і на ўсіх мерапрыемствах з'яўляліся разам. Дырыжор па-ранейшаму шмат гастраляваў. Аднак, нягледзячы на занятасць, заўсёды знаходзіў час, каб надаць увагу жонцы. Аднак напярэдадні 2010 года неспадзявана сышоў ад Ірыны Віктар Елісееў. Фота, зробленае за 2 дні да гэтага, не прадвяшчала бяды: на ім хормайстар пяшчотна цалаваў жонку і выглядаў цалкам задаволеным жыццём.

Пазней высветлілася, што на працягу некалькіх гадоў у Віктара Пятровіча быў раман з маладой салісткай яго ансамбля Наталляй Курганскай. Новы 2010 год палюбоўнікі сустрэлі разам на Мальдывах, а пасля вяртання дадому галоўны дырыжор пачаў шлюбаразводны працэс з падзелам маёмасці. На адвакатаў не скупіўся Віктар Елісееў. Развод з жонкай ён пракруціў такім чынам, што ёй за 17 гадоў, пражытых з ім у шлюбе, практычна нічога не дасталося. Кінутая жонка, спрабуючы дамагчыся справядлівага падзелу маёмасці, падняла шуміху ў СМІ. Аднак яе намаганні аказаліся марнымі.

Жыццё Елісеева зараз

Атрымаўшы свабоду, Віктар Пятровіч ажаніўся на Наталлі Курганскай. У 2011 годзе ў 61-гадовага дырыжора нарадзілася дачка Варвара. Сёння ён працягвае ўзначальваць ансамбль ўнутраных войскаў МУС, гадуе маленькую дачку і душы не чуе ў жонцы, якая маладзейшы за яго на 24 гады. У вольны час Віктар Елісееў захапляецца футболам, валейболам і боксам, рыхтуе смачныя дэлікатэсы і ахвотна распавядае журналістам пра сваё жыццё.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.