Мастацтва і забавыТэлебачанне

Аляксандр Гордан: біяграфія, асабістае жыццё, фота

Аляксандр Гарриевич стаў сапраўднай легендай на расійскім тэлебачанні. Па апытаннях тэлегледачоў, яго адносяць да ліку самых папулярных вядучых. Акрамя таго, Аляксандр Гордан, біяграфія якога досыць цікавая, вядомы і як педагог, і як аўтар некалькіх удавшихся фільмаў.

дзяцінства

Дваццатага лютым 1964-га года ў Калужскай вобласці на свет з'явіўся хлопчык Саша. Яго бацька, адэсіт па паходжанні Гары Гордан, развёўся з яго маці, калі сын быў яшчэ вельмі малы. Паэт і пісьменнік, трохі і мастак, ён змог перадаць свае таленты Аляксандру толькі з дапамогай генаў. З сынам ён сустрэўся, калі таму споўнілася дзевятнаццаць гадоў. Пасля разводу мама забрала Сашу і пераехала да бабулі. Антаніна стрыг была медыцынскім работнікам.

Аляксандр Гордан, біяграфія якога пачыналася без мужчынскага увагі, выхоўваўся мамай і бабуляй. Калі яму споўнілася чатыры гадкі, Антаніна Дзмітрыеўна пазнаёмілася з чалавекам, які стаў ёй мужам, а Сашы не толькі айчымам, але і другім бацькам. Як распавядае сам Гордан, Мікалай Чинин заўсёды асацыяваўся ў яго з вобразам сапраўднага рускага волата. З прычыны занятасці бацькоў выхаваннем хлопчыка ў асноўным займалася бабуля Марына Міхайлаўна Вараб'ёва. У выніку пажару, які здарыўся яшчэ задоўга да з'яўлення любімага ўнука, у Марыны Міхайлаўны здарыўся частковы параліч, аднак яна, нягледзячы на гэта, мела жалезную сілу волі.

Менавіта бабуля настаяла, каб хлопчык пісаўся па прозвішчы роднага бацькі. Арына Радзівонаўна - так называў бабулю Аляксандр Гордан.

Біяграфія хлопчыка з некаторых часоў моцна змянілася. Адбылося гэта, калі яго сям'я перабралася ў Маскву. Самым першым захапленнем Сашы стаў лялечны тэатр: ён нават паказваў прадстаўлення, на якія збіраў увесь свой двор. Ён нават падумваў стаць рэжысёрам і наведваў адзін час тэатральную студыю, у якой з дзецьмі працавалі студэнты ГІТІСа.

юнацтва

Аляксандр Гордан, біяграфія якога цалкам магла скласціся інакш, паколькі ён адзін час марыў пайсці ў следчыя, гуляў нядрэнна ў хакей. Пры гэтым любоў да мастацтва была мацнейшая, таму, скончыўшы школу, ён стаў студэнтам Маскоўскага інстытута культуры. Але гэта быў не занадта ўдалы выбар. Захапіцца вучобай Аляксандру не ўдалося, ды і інстытут быў занадта далёка ад таго месца, дзе ён пражываў з сям'ёй. Не было ў яго ні сяброў-аднакурснікаў, ні дзяўчыны. Улетку школьны таварыш параіў Сашы паступаць у тэатральную вучэльню Яраслаўля, дзе ў тым годзе быў недабор хлопчыкаў. Тым самым ён вырашаў і праблему з арміяй. Аляксандр, скарыстаўшыся з парады, з лёгкасцю паступіў, аднак правучыўся нядоўга: пасля першага семестра яго за сістэматычныя прагулы выключылі з вучэльні. Саша і сам хацеў напісаць заяву аб адлічэнні: яму было нецікава, паколькі ўсё, што выкладалася на першым курсе, ён ужо ведаў з тэатральнай студыі. Аднак менавіта яраслаўскае вучылішча дапамагло Гордану нарэшце вызначыцца з прафесіяй і звязаць жыццё са сцэнай. Вярнуўшыся ў сталіцу, ён уладкаваўся працаваць манціроўшчыкам ў Тэатр на Малой Броннай. У той час ім кіраваў Анатоль Эфрос. Саша цэлы год пасля працы сядзеў на рэпетыцыях трупы, а тым жа летам васямнаццацігадовай юнак паступіў у Шчукінскае вучылішча.

далёкія краіны

У 1987 годзе Аляксандр Гордан, асабістае жыццё якога яшчэ не была ўладкованая, атрымаў дыплом і стаў працаваць у Тэатры-студыі Рубена Сіманава. Акрамя сваёй асноўнай працы ён заняўся выкладаннем акцёрскага майстэрства дзецям у тэатральным гуртку. Да таго часу Саша паспеў ажаніцца. Яго жонкай стала выпускніца Літаратурнага інстытута Марыя Берднікава. Неўзабаве ў пары нарадзілася дачка, а праз год Аляксандр з сям'ёй эміграваў у ЗША. Прычын для такога кардынальнага рашэння было некалькі, але, мабыць, самай першай і асноўнай было расчараванне ў сваёй працы. Акцёрская сьцежка не даспадобы стала Аляксандру, а да гэтага дадаліся смага пераменаў і цяжкае матэрыяльнае становішча. Тым больш што Гордана ўжо даўно звалі ў Амерыку якія жывуць там стрыечныя сястры.

Кар'ера ў ЗША

Спачатку жыццё за мяжой была вельмі цяжкай. Гордану прыйшлося памяняць некалькі прафесій, ён нават ўсталёўваў кандыцыянеры і разносіў піцу. Аднак у 1990-м годзе ён здолеў атрымаць месца дыктара ў тэлекампаніі RTN. Гэта першае ў Амерыцы рускае тэлебачанне размяшчалася ў падвале аднаго з асабнякоў Нью-Ёрка. Тут выконвалі і мантажныя работы, і рабілі агучку, а ўжо гатовыя запісы адпраўляліся ў Манхеттена, адкуль выходзілі ў эфір. Для Гордана гэты перыяд стаў школай для новай прафесіі, паколькі прыходзілася не толькі здымаць і весці перадачы, але і ствараць сцэнары, а таксама карэктаваць тэксты, выконваючы ў той жа час і абавязкі рэжысёра. Сам Гордан кажа, што менавіта на RTN ён атрымліваў сваё пачатковую адукацыю тэлевізійніка. Ужо ў 1990-м ён працаваў адначасова на некалькіх тэлеканалах. На RTN ён быў рэжысёрам праграм і паралельна з'яўляўся старэйшым карэспандэнтам на тэлеканале WMNB. А ў 1993-м Аляксандр Гордан арганізаваў уласную кампанію пад назвай «Wostok Entertainment».

Кар'ера ў Расіі

У 1994-м годзе пачалося яго супрацоўніцтва з каналам ТБ-6. Вельмі хутка ў эфір стала выходзіць праграма Аляксандра Гордана «Нью-Ёрк, Нью-Ёрк», якая расказвае пра жыццё ў ЗША. У гэты час ён фактычна жыў паміж дзвюма краінамі, а ў 1997-м прыняў рашэнне канчаткова вярнуцца ў Расію. Пасля як аўтар і вядучы Аляксандр прымаў удзел у стварэнні цэлага шэрагу праграм, якія, аднак, не сталі папулярнымі. Першым і самым значным праектам, які Гордан вёў на расійскім тэлебачанні, была дакументальная перадача пад назвай «Збор памылак», якая атрымала дастаткова высокія рэйтынгі і прыкоўвае ўвагу многіх тысяч тэлегледачоў.

партыйнасць

Праз некаторы час паралельна з ім Аляксандр стаў удзельнічаць у палітычным ток-шоў «Працэс». Яно ў той час вельмі арганічна перапляталася з партыйнымі поглядамі Гордана, які яшчэ ў 1998-м годзе заявіў пра сваё жаданне балатавацца на пасаду прэзідэнта Расіі. З гэтай мэтай ён стварыў «Партыю грамадскага цынізму». Усяго за некалькі месяцаў у яе ўступіла каля трох тысяч чалавек. Аднак праз некаторы час вядучы прадаў сваю партыю за вельмі сімвалічную цану, узяўшы за яе тры даляра.

Аляксандр Гордан сёння

У якасці тэлевядучага ён выходзіў у эфір на велізарным мностве самых розных праектаў. Найбольш вядомымі сярод іх былі праграмы «Гордан» і «Стрэс» на НТВ, «Гордан Кіхот», «Навука пра душу», а таксама «Грамадзянін Гордан» і «Зачынены паказ», якія выходзілі на Першым канале Расія. Апошні з іх стаў самым паспяховым. Менавіта гэтая перадача, якая расказвае аб аўтарскім расійскім кінематографе, прынесла яму адразу тры ТЭФІ. Акрамя гэтага, перадача «Гордан Кіхот» ганаравалася ўзнагароды ад Акадэміі расійскага тэлебачання.

Фільмы Аляксандра Гордана

Было б несправядліва не адзначыць яго вялікія поспехі ў галіне кінематографа. За сваё жыццё Аляксандр Гордан, фота якога часта можна ўбачыць на вокладках глянцавых часопісаў, зняў чатыры фільма. Самымі вядомымі сталі «Агні прытона» і «Пастух сваіх кароў». Акрамя гэтага, вядучы ў якасці артыста і агучваў працаваў над стварэннем некалькіх мастацкіх і анімацыйных стужак. Яго голас можна пачуць у такіх мультфільмах, як «Кукарача 3D» і «Вар'ятка дапамогу». «Лёс на выбар», «Generation П» - у якасці акцёра ў іх выступіў Аляксандр Гордан. 2013-ы год для яго адзначыўся працай над фільмам пад назвай «Кукушечка».

Жонкі і дзеці

Аляксандр Гордан, асабістае жыццё якога ведае нямала яркіх раманаў, афіцыйна быў жанаты двойчы. Дзве яго жонкі - Марыя Берднікава і Каця Гордан, як і ён, працуюць на тэлебачанні. Пасля другога разводу Гордан сем гадоў пражыў у грамадзянскім шлюбе з Наной Кікнадзе - грузінскай актрысай і мадэллю. У канцы 2011-га года ён уразіў усіх, распавёўшы аб сваім новым шлюбе з васямнаццацігадовай Нінай Тигориной. А ў траўні 2012-га прыйшло новае вестку: у Аляксандра Гордана ёсць яшчэ адна дачка Аляксандра. Дзяўчынка нарадзілася пасля непрацяглых адносін з журналісткай Аленай Пашкова.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.birmiss.com. Theme powered by WordPress.